Zorgen

Een opvallend detail in de berichtgeving over de privacy van medische gegevens: 90 procent van de Nederlanders heeft nog nooit zijn eigen elektronisch patiëntendossier ingezien. Het onderstreept hoezeer social media slechts een klein deel van de werkelijkheid zijn. Wie op Twitter of Facebook de discussies volgt over toegang hebben tot je eigen patiëntgegevens, krijgt de indruk dat er nog nét geen sprake is van een revolte over de mogelijkheid om dat dossier in te zien. De praktijk blijkt dus toch wat genuanceerder.

Als we die gegevens zó graag zouden willen inzien, dan zou dat wel lukken. Het gegeven dat je als patiënt soms moeite moet doen om er toegang toe te krijgen – omdat de zorgaanbieder er geld voor vraagt of stelt dat het twee weken kost om ze te produceren bijvoorbeeld – zal beslist zorgen dat een aantal patiënten denkt: ‘Laat maar zitten’. Maar als negen op de tien patiënten er nog nooit naar heeft gekeken kan dat toch slechts een deel van het verhaal zijn. Denken ze misschien: ‘Ik snap al die medische vaktaal toch niet’, of: ‘De dokter zal het wel weten’? Weten ze niet dat het überhaupt mogelijk is om over die informatie te beschikken?

Het gekke is dat tegelijkertijd 50 procent van de Nederlanders niet zegt te weten of de privacy van zijn medische persoonsgegevens goed beschermd is en dat nog eens 30 procent zich echt zorgen maakt over die gegevens. Bij zulke cijfers zou je toch denken dat mensen zeggen: ‘Laat ik dan eerst eens kijken welke gegevens over mij bij de diverse zorgaanbieders bekend zijn, zodat ik weet waarover precies ik me zorgen maak’. Maar dat doet 90 procent van ons dan dus weer niet.

Delen