Zorgprof & auteur

Voor slechts een enkeling met schrijfaspiraties is het weggelegd: debuteren met een boek bij een ‘echte’ uitgeverij. Drie zorgprofessionals met talent voor verhalen vertellen, lukte het. “Ik heb al van diverse kanten gehoord dat mijn boeken zich goed lenen voor verfilming.” 

Tekst: Monique Bowman | Beeld: De Beeldredaktie/Marco Okhuizen

Berber Kaptein: ‘Ik had eigenlijk nooit de ambitie om zelf te schrijven’

In november 2020 debuteert kinderarts/intensivist Berber Kapitein (45) bij uitgeverij Cossee met haar roman Aarzelsnede, waarin een kinderarts in opleiding wordt geconfronteerd met een wel heel bijzondere patiënt en haar ouders. 

Hoewel ze als kind een echte boekenwurm is, weet Berber Kapitein al vroeg dat ze later dokter wil worden. “Ik had eigenlijk nooit de ambitie zelf te gaan schrijven.” Maar wanneer ze in 2014 als fellow Kinder-ic de mogelijkheid krijgt een persoonlijk ontwikkelingsbudget naar eigen inzicht te besteden, kiest Kapitein voor een schrijfcursus fictie bij editio.nl. Daar treft ze schrijver Marcel Möring als begeleider. Deze helpt haar niet alleen haar technische schrijfvaardigheden naar een hoger plan te tillen, maar stimuleert haar ook om de eerste letters voor een roman op papier te zetten.

Haar onderwerp zoekt Kapitein in een wereld die haar bekend is. Maar de karakters en het plot zijn helemaal fictief, benadrukt ze. “Ik heb nog nooit een Münchhausen-by-proxy-casus meegemaakt, maar het is wel iets wat me al heel lang intrigeert.” 

In totaal werkt de kinderarts zo’n vijf jaar aan haar boek, vooral aan de keukentafel. “En heel soms in het ziekenhuis, tijdens rustige diensten.” Door de COVID-pandemie gaat haar debuut tamelijk geruisloos voorbij. “De boeklancering kon niet doorgaan en ook een sessie bij boekhandel Donner werd helaas afgelast.” 

Hoewel literatuurcritici Aarzelsnede gemengd hebben ontvangen  (“Ik ben er nog niet uit wat me meer raakt, een kritische recensie of helemaal geen aandacht”), is Kapitein alweer begonnen met aantekeningen voor een tweede boek. “Dat nieuwe verhaal speelt al een tijd in mijn hoofd, het gaat over de invloed van familiebanden. En nee, niets over een ziekenhuis dit keer, hoewel ik best wel een tweede Oliver Sacks zou willen worden.”

Chris Polanen: ‘Ik weet nu hoe het moet’

Zes jaar lang werkt dierenarts Chris Polanen (57) aan zijn debuutroman Waterjager dat in 2017 verschijnt bij uitgeverij Lebowski. Dit jaar komt zijn tweede boek uit, dat zich wederom afspeelt in Suriname. 

Zijn uitgever ziet een bundel met verhalen van een dierenarts wel zitten, maar Chris Polanen zelf is daar minder happig op. “Ik wil nu juist over andere dingen schrijven. Wat mij vooral boeit, zijn mensen, hun emoties en hun relaties.” En dat liefst in combinatie met actie. “Want er moet wel wat gebéuren in een boek.” Om die reden leest hij zelf graag Italiaanse schrijvers. “Ik hou van hun humor, spot, sensualiteit en snelheid. Nederlandse literatuur is soms wat traag.” 

Grote heimwee naar het land waar hij zijn kindertijd doorbracht, is in 1998 de reden te gaan schrijven. “Eigenlijk begon ik als experiment aan een roman. Uiteindelijk heeft het alles bij elkaar zes jaar geduurd. Gelukkig gaat de tweede sneller.” Lachend: “Ik weet nu hoe het moet.”

Vormde een apocalyptisch Paramaribo het decor van Waterjager, in Polanens nieuwe boek draait het om een jongen en diens band met zijn paard en zijn wegens een bomaanslag gevangen vader. Autobiografische elementen schuwt hij niet. “Het werkt voor mij het beste wanneer ik me baseer op bestaande personen.” Dat hij als schrijver de macht heeft over zijn hoofdfiguren, vindt hij ‘een van de geneugten van het schrijven’. 

Ook voor zijn tweede boek hoopt de dierenarts straks weer het land in te kunnen trekken. “Het is erg leuk lezers te ontmoeten.” Tot zijn verrassing zijn het vaak oudere dames. “Toen mijn vrouw dat hoorde, zei ze: ‘lees dan maar niet die passage over die Colombiaanse huurmoordenaar voor, want dat is wel erg heftig voor ze’.”

Mirjam Hildebrand: ‘Ik laat me graag door mijn hoofdpersonen verrassen’

Mirjam Hildebrand (35, kinder/jeugd/gz-psycholoog) wint in 2018 de Jonge Jury Debuutprijs met haar young adult fantasyverhaal Voorlopers. Inmiddels heeft ze meerdere boeken voor 13+’ers op haar naam staan, alle verschenen bij uitgeverij Kluitman. 

Dat schrijven een goede afleiding is, ontdekt Mirjam Hildebrand wanneer ze in 2013 als gevolg van complicaties na een acute blindedarmontsteking maandenlang ‘plat’ moet. Tijdens een post-master is de Haarlemse al eens op het hart gedrukt dat ze vooral iets moet doen met haar schrijftalent, en wanneer ze met haar manuscript voor een jeugdboek genomineerd wordt, smaakt dat succes naar meer. “Zelf was ik als kind niet echt een lezer, dus mijn ouders reageerden heel verbaasd toen ze hoorden dat uitgerekend ík schrijver wilde worden.”

In 2017 debuteert Hildebrand met het eerste deel van haar fantasytrilogie Voorlopers. Ze sleept er in 2018 de Jonge Jury Debuutprijs mee binnen. Haar snelgroeiende schare fans verblijdt ze datzelfde jaar al met een vervolg. En ze brengt een thrillernovelle uit: Gruwelijk spel, eveneens voor 13+’ers. “In een recordtempo geschreven, tijdens mijn eerste zwangerschapsverlof.”

Het mooie van schrijven zit ‘m wat haar betreft vooral in het creëren van een goed en spannend verhaal. “En ik vind het belangrijk om karakters uit te diepen. Ik zie mijn hoofdpersonen voor me, weet in grote lijnen waar ik met ze naartoe wil, maar laat mezelf ook graag door ze verrassen.”

Het lijkt de psycholoog geweldig wanneer haar boeken – net als die van J.K. Rowling – nog eens het witte doek halen. “Ik heb al van diverse kanten gehoord dat ze zich goed lenen voor verfilming. Wie weet.”