Zwaar op de maag
Hè hè, daar gaat hij weer, de rollator. Uit het basispakket met dat ding, en nu hopelijk definitief. In plaats daarvoor krijgen we een eigen bijdrage van € 7,50 per ligdag voor verblijf in een instelling voor specialistische medische zorg. Binnen de kortste keren was dit ‘liggeld’ een trending topic op Twitter en de reacties erop liegen er niet om. Vooral Jolanda Sap, die het verdedigt door te stellen dat het geldt als compensatie voor de voedings- en verblijfskosten en dat iemand die in het ziekenhuis ligt thuis minder uitgeeft, moet het ontgelden. “Ga je schamen”, lezen we.
Je vraagt je af: waarom wel liggeld, maar geen eigen bijdrage voor bezoek aan de huisarts? Gelet op de felle reacties op mijn recente blog waarin ik mij een voorstander toon van dit laatste, snap ik wel dat de Kunduzcoalitie dit in het licht van de komende verkiezingen een stap te ver vindt. Maar hoe ze dan het liggeld wél denkt te kunnen verdedigen, is mij een raadsel. Eva van Dam (@evavandam op Twitter) is in ieder geval heel benieuwd naar die uitleg, getuige haar Tweet: “Per dag dat mijn man in gespecialiseerd ziekenhuis (AMC) ligt, reis ik voor 30 euro met trein/tram. Hoezo liggeld betalen? Ik wil geld.” Ook van Marjolein (@marjoleinn87) vraag ik mij af hoe zij het liggeld gaat vertalen in haar stemgedrag: “Je zal maar een baby hebben die de eerste maanden van zijn of haar leven in het ziekenhuis ligt.”
Wat mij betreft blijft de eigen bijdrage voor de huisarts een beter idee, omdat die mensen verplicht om na te denken over de vraag of ze wel naar de huisarts moeten. Een dergelijke overweging speelt geen rol als je in het ziekenhuis belandt. Eten moet je tóch.
