Zwitserse merenroute
Per e-bike van Montreux naar Interlaken
Een ‘symfonie van groene melancholie, koebelklokken en tradities’. Wie per e-bike de Zwitserse Merenroute fietst, ziet de mooiste hoekjes van dit Alpenland.
Tekst: Harri Theirlynck
Drie mamils (‘middle-aged man in lycra op een sportfiets’) aan het Meer van Genève. We hijsen ons de hellingen van Vevey op, langs de Unesco-terraswijngaarden van Lavaux, op weg naar wijnhuis Domaine du Burignon. “Dit stijgingspercentage”, hijgt een fietsmaatje, “benadert gevaarlijk dicht het alcoholpercentage van de wijn die we straks gaan nuttigen.”
Het is einde middag en het Meer van Genève lijkt van zilverpapier. Niet zo gek dat Freddie Mercury en Charlie Chaplin hier ooit domicilie kozen. Chaplin leefde een kwart eeuw van zijn leven aan het meer. Sinds 2016 is er een Chaplin Museum in het voormalige buitenhuis van de familie, 10 minuten fietsen van ons hotel. Dat hotel heet Modern Times, naar Chaplins beroemde film uit 1936.
Hemels trio
Met de fiets stappen we ’s ochtends op de tandradbaan naar Mont Pèlerin, vol uitgelaten scholieren. Ze dragen boven ongevraagd onze fietsen de laatste trappen op. Wie zei daar dat Zwitsers stug zijn?
De weg naar Bulle is saai, maar de lunch in Brasserie Le Moderne maakt veel goed. We bestellen meringue met La Gruyère Doppelrahm, een product uit deze regio en een droomduo voor moegetrapte fietsers. De ober suggereert verse bessen erbij. “Dan ontstaat een hemels trio: knapperig, fruitig en lekker vet.”
Klik op de afbeelding voor meer foto’s
Na Bulle begint het Zwitserland zoals u en ik het graag zien. Een symfonie van koebelklokken en weiden, met houterige boerderijen en hotels waar soms de elektrische fietsen aan de stroom hangen, als varkens aan de trog. Ik heb geen spijt van mijn keuze voor een e-bike. De bergen rond de Merenroute kennen vinnige klimmetjes. De Zwitserse Flyer loopt als een horloge en houdt elke dag dik over op de batterij.
De steilste klim is die naar het kasteel van Gruyères. Bovenaan wacht een glooiend pleintje omsloten door 15de, 16de en 17de-eeuwse huizen. We snuiven het parfum van fondue en Gruyèrekaas op. Wat we niet verwachten, is het HR Giger Museum, direct achter het château; een lugubere ervaring. Hansruedi Giger, een kunstenaar, werd wereldberoemd door zijn monsters voor de Alien-films.
De beroemde chocoladefabriek van Cailler, vlak bij het Lac de la Gruyère, is andere koek en blindelings te vinden door de verleidelijke chocoladelucht te volgen. Natuurlijk is er een tentoonstelling. En natuurlijk mag je er dure chocolade eten, zo veel je wilt. De route naar ons Hotel Cailler, langs het Lac de Montsalvens, kent 100 meter stijging, goed om de chocola er weer af te fietsen. Op onze kamers liggen Zwitserse kaas, meringues en Cailler-chocolade klaar. Hoe houden we dit vol?
Winterspeeltuin Gstaad
Het landschap richting Gstaad, vol kaasmakerijen, is ronduit idyllisch. Onze eerste koffiestop is in het dorp Grandvillard, waar het ruikt naar stront en een lange historie van boerenbruiloften. We trotseren een onvermijdelijk stuk hoofdweg en fietsen vervolgens dwars door het Parc naturel régional Gruyère Pays-d’Enhaut naar Gstaad. In die winterspeeltuin van artiesten en prinsessen is het deze junidag verzengend heet en nagenoeg leeg. We zien grote modemerken in dure panden, vrouwen met mini-hondjes en een Disneyachtig hotel met torens, waarachter je elk moment een draak verwacht.
De klim naar onze luxehotel, het Wellness & Spa Hotel Ermitage, is zwaar voor e-bikelozen. Ik ben allang de schaamte voorbij, en dat is volgens de receptioniste van het hotel ook nergens voor nodig. Ze zegt: “Ach meneer, de e-bike wordt omhelsd door Zwitserse jongeren. Ze gaan er dolgraag mee de bergen in.”
Na een lunch in het 2140 meter hoog gelegen restaurant op de Stockhorn (we laten de fiets even beneden) rijden we een gelukzalige afdaling naar Schiffstation Spiez om de laatste boot, van 16.28 uur, naar Interlaken te pakken. Spiez lijkt op mediterraan Miami. Het water van de Thunersee is briljant blauw door de gletsjermineralen, het schip een wit strijkijzer. Interlaken bevindt zich aan een smal kanaal, tussen de Thuner- en de Brienzersee. De oevers zijn overvloedig groen, alsof je door de Amazone vaart. Morgen wachten ons op weg naar de Bodensee nóg vijf meren.
Praktisch
De Merenroute start in Montreux, circa 900 kilometer vanaf Utrecht, en voert grotendeels over fietspaden en deels over kleine weggetjes (vooral op het platteland erg rustig) en stukken Hauptstrasse of grote weg. De route wordt als ‘middelzwaar’ omschreven. Tip van de auteur: de route kent pittige stijgingen, een e-bike is het overwegen waard. Huur is circa € 140,- voor 9 dagen. In dit verhaal is de Merenroute tot aan Interlaken beschreven. De gehele Merenroute (505 kilometer) loopt van het Meer van Genève langs tien meren, o.a. Thuner- en Brienzersee en Vierwoudstedenmeer, naar de Bodensee. Zie myswitzerland.com/merenroute en eurotrek.ch/arts-auto Voor wijnliefhebbers: van 18 juli t/m 11 augustus 2019 is het Fête des Vignerons, een groot Unesco-wijnfestival dat eens per 20 à 25 jaar plaatsvindt in Vevey, aan het Meer van Genève. Zie fetedesvignerons.ch/en/
Lezervoordeel
Speciaal voor Arts en Auto-lezers biedt Eurotrek een gratis huurfiets (‘Countrybike’, t.w.v. CHF 79,- p.p.) bij boeking van de in het verhaal beschreven individuele fietsreis van het Meer van Genève naar de Thunersee.
- Prijs 4-daags arrangement vanaf CHF 459,-,
- Inbegrepen o.a. 3 overnachtingen met ontbijt en bagagetransport tijdens de fietsdagen (n.b.: uw treinreis op dag 4 terug naar het beginpunt is niet inbegrepen). Prefereert u een e-bike (‘Elektrorad’), dan wordt een bedrag van CHF 79,- per fiets op de reissom in mindering gebracht.
- Meer info en reserveringen eurotrek.ch/arts-auto. Vergeet niet helemaal onderaan het boekingsformulier, voordat u tot online betaling overgaat, in het kader ‘Sonstige Wünsche und Hinweise’ Arts en Auto in te vullen.