Ben ik al aan de beurt?

Het zal u vast niet ontgaan zijn dat de wachttijden in de zorg regelmatig terugkomen in het nieuws. Dat is niet zo vreemd. Zorg is niet alleen goede zorg doordat er kundige dokters, verpleegkundigen, therapeuten en andere deskundigen werken. Zorg is ook goede zorg doordat mensen die zorg nodig hebben er direct terecht kunnen.

Voor situaties waar snel ingrijpen letterlijk van levensbelang is, hoeft u zich daar in de regel geen zorgen over te maken. Eigenlijk geldt voor de meeste vormen van zorg dat mensen er steeds sneller op een goede manier terecht kunnen.

Dat wordt anders wanneer het gaat over gezondheidsklachten die chronisch worden genoemd. Denkt u daarbij gerust aan pijn, aan vermoeidheid of aan klachten waar steeds maar geen oorzaak voor gevonden wordt. Het lijkt wel alsof het dan toch niet meer uitmaakt hoe lang het duurt voordat iemand geholpen wordt. Dat is raar. Stelt u zich eens voor: u heeft al maanden veel last van rugklachten en het lukt u steeds moeilijker om uw werk vol te houden. Via een collega krijgt u een verwijzing voor een behandeling waar u vervolgens nog meer dan een half jaar op moet wachten. Zo’n wachttijd is zeker geen uitzondering.

Een half jaar wachten betekent nog veel langer geplaagd worden door pijnklachten waarmee u zich geen raad weet. Het betekent ook dat het voor u steeds lastiger zal worden om te blijven werken. Het komt vaak voor dat het mensen niet lukt zichzelf staande te houden. Doordat ze dan geen andere uitweg meer zien dan hun werk te gaan verzuimen, hebben zij er echter wel gelijk een probleem bij. Dat was misschien helemaal niet nodig geweest.

Je zou haast kunnen zeggen dat bij langdurige gezondheidsklachten alles wat nog niet chronisch was vanzelf chronisch wordt door de lange wachttijden.

Dat kan niet de bedoeling zijn. U zit tenslotte niet op nog meer problemen te wachten.