Dokter of cabaretier?

Twijfelt u weleens wat u zou antwoorden wanneer wordt gevraagd wat uw beroep is? Niet omdat uw beroep iets is om u voor te schamen. Ook niet omdat er soms wat scheef wordt gekeken naar uw nieuwe schoenen of uw oude cabrio. Maar denkt u weleens: zal ik zeggen dat ik cabaretier ben? Of misschien stand up comedian?

Praktische antwoorden op alledaagse problemen. Geruststelling voor mensen die angstig of onzeker zijn. Nieuwe inzichten en zelfreflectie. Gaat dat over cabaret of over uw artsenpraktijk?

Dat lijkt tekort te doen aan al die jaren studie. Bloed, zweet, tranen en doorwaakte nachten. Voor uw patiënt is dat net zo ver buiten beeld als de eerste optredens tussen de schuifdeuren bij opa en oma van de gemiddelde cabaretier. Het interesseert mensen ook niet hoe u gekomen bent waar u nu bent en hoe groot de boekenkast in uw hoofd is.

Mensen hebben een vraag. Voor die vraag willen ze graag een oplossing. Het maakt ze niet uit of uw kind u de vorige nacht uit uw slaap hield en u zichzelf met sterke koffie staande houdt. Of dat u net een nieuwe studie heeft gelezen over de verschijnselen die zij aan u presenteren.

Zij hebben een kaartje gekocht voor uw voorstelling en zullen pas applaudisserend uit hun stoel opstaan wanneer u ook uw deel van die stilzwijgende afspraak heeft voldaan. Wanneer u, kortom, verlichting heeft geboden in hapklare brokken.

Zo’n uitverkochte zaal vol mensen, het podium mooi uitgelicht met daarop de artiest wiens naam op het affiche is terug te vinden. Iemand die per ongeluk zo’n zaal binnenstapt zou makkelijk kunnen denken dat het draait om degene die staat te zweten in de warme lampen. Dat de hoofdrolspeler op het podium staat. Niets is minder waar. Op het moment dat de hoofdrolspeler voelt dat het niet meer over hem gaat, staat hij op van zijn stoel en loopt weg. De zwetende cabaretier vertwijfeld achterlatend.

Heel herkenbaar, vindt u niet?