ChatGPT
We waren met vrienden een weekend weggeweest; goed gesport, veel gelachen, guilty pleasures meegezongen en gezellig samen getafeld. De gespreksonderwerpen varieerden van hilarisch tot ernstig; het ging over stoere vakantieverhalen, uit huis vertrekkende studenten, overgangsklachten en ChatGPT.
Weer thuis dacht ik: ‘Laat ik eens modern doen, ik ga chat-GPT’en.’
Ik ben een leek. Mijn tienerkinderen daarentegen zijn misschien dit schooljaar wel geslaagd in bepaalde vakken omdat ze knappe recensies hebben geschreven met chapGPT. Of was het gewoon talent? ChatGPT is via een app gratis te downloaden: tik een onderwerp in en er stroomt een verhaal uit.
Aangezien het zorglandschap van de toekomst een hot item is, vroeg ik aan ChatGPT om hierover een verhaal te schrijven. Ik was verrast door de verschillende invalshoeken. Daar zouden we zomaar wat van kunnen implementeren bij de opmaak van de toekomstige regiobeelden. Als ik het zo las, leek het inspiratie voor de nieuwe Mission Impossible-film. Maar het is geen Mission Impossible, het zorglandschap van de toekomst is gewoon nabij.
‘Geen Mission Impossible, het zorglandschap van de toekomst is gewoon nabij’
ChatGPT (CG voor de vrienden en veelgebruikers) start:
‘Het zorglandschap is drastisch veranderd. Technologische vooruitgang leidt tot geavanceerde medische behandelingen en diagnosemethoden. Patiënten krijgen vanuit hun eigen huis virtuele consulten met medische professionals via holografische projecties.
De traditionele ziekenhuizen bestaan niet meer, het zijn geavanceerde zorgcentra, waar gespecialiseerde robots en geautomatiseerde systemen de dagelijkse operaties uitvoeren.’
Toename van de robotisering dus, maar zijn wij helemaal vervangbaar door robots? Als chirurg wil je toch letterlijk met je handen aan of in de patiënt zitten? We zullen uiteindelijk niet tegen robots kunnen concurreren; maar soms loopt het anders dan gepland of is de anatomie anders dan verwacht, want de patiënten blijven echte mensen van vlees en bloed, en dan moeten we toch gewoon met de handen aan het werk.
CG gaat verder: ‘Patiënten worden voorzien van persoonlijke gezondheidstrackers. De trackers verzamelen real-time gegevens en analyseren alle data waardoor artsen een diepgaand inzicht krijgen in de gezondheidstoestand van hun patiënt.’
ChatGPT legt niet uit hoe die trackers in de mens komen, maar die zijn er natuurlijk via het coronavaccin ingespoten…
Vervolgens: ‘De behandelmethoden zijn gebaseerd op gepersonaliseerde genetische informatie, waardoor medicijnen en behandelingen op maat worden gemaakt voor elke patiënt. De trackers leveren gepersonaliseerde actuele informatie.‘
Zouden we hiermee dan ook het onnodig herhaald voorschrijfgedrag kunnen tegengaan? Zouden medicijnen dan op basis van de actuele gepersonaliseerde data automatisch stopgezet kunnen worden?
Knap staaltje als die trackers daaraan kunnen bijdragen.
CG benadrukt dat het mentale welzijn volledig is geïntegreerd in alle facetten van de gezondheidszorg, zowel voor de patiënt als voor de zorgverlener en dat Artifical Intelligence nooit een vervanger kan zijn voor menselijk contact en empathie in de zorg. Menselijke beoordeling en interpretatie zijn en blijven van onschatbare waarde.
‘Toe maar’, dacht ik, ‘eindelijk geen loze woorden meer, maar daden.’
Het eindigt met de conclusie dat ziekte niet langer een onoverkomelijke hindernis is, maar eerder een ‘uitdaging die met innovatie en mededogen kan worden aangegaan.’
Dit laatste gaat het morele debat wat slapeloze nachten kosten. Als ziekte geen hindernis meer is, is er in dat nieuwe zorglandschap dan nog wel plaats voor de eindigheid van het leven? Of wordt dat dan ook ingevoerd door een gepersonaliseerde chip?
Hier zou ik zeker een weekend lang met vrienden (en een wijntje) over kunnen filosoferen. Of ik leg gewoon de vraag voor aan CG.