De compassiemeter
We telden niet meer mee. Dat wisten wij ook wel. Wij dachten dat als we maar goede zorg zouden leveren en ons werk zouden doen zoals we ooit geleerd hadden, dat dat dan goed genoeg zou zijn. Een beetje volgens de richtlijnen en veel vanuit het hart. Zorg vanuit compassie. Behandel de ander zoals je je eigen moeder zou behandelen. Dat werk. Maar nee. Lucebert, ook al old school, dichtte er al over: ‘Alles van waarde is weerloos’. Terwijl meten het nieuwe weten is.
Dus Value Based Health Care, waardegedreven zorg, is het nieuwe adagium? Prima. Dan gaan we toch voortaan compassie meten?
Om te beginnen maakten we een groepsapp aan. Vervolgens moest er een leus komen. Zonder leus ben je nergens. `Al wat vonkt, kan gevinkt´, vond ik wel een aardige vondst. De anderen waren wat minder enthousiast. Niet hip. Niet cool. Na wat heen en weer ge’app werd het: ´What counts, can be counted!´. Toegeven, in het Engels klinkt alles so much more real.
´What counts, can be counted!´
Iemand riep dat als we serieus genomen wilden worden – en dat wilden we – we ons concept snel moesten laten registreren. Voor een ander er mee vandoor ging. Maar, sputterde ik nog tegen, compassie is zo oud als de mensheid! Bijna alle wereldreligies zijn gebaseerd op compassie. Was het niet de Dalai Lama die zei: ‘ If you want others to be happy, practice compassion. If you want to be happy, practice compassion.’
De anderen haalden hun schouders op. ‘You want to be happy? Registrate or recapitulate!’ Ik moest er duidelijk nog in komen. Het werd Kompassie®.
Al gauw bleek er een enorme behoefte te zijn aan Kompassie®! We schreven een boek: de Kracht van Kompassie®! We gaven workshops, pitch sessies, festivals, theater- en galavoorstellingen. We legden ons toe op inCompany Kompassie® trainingen. Je kon het zo gek niet bedenken of het vond het gretig aftrek. Als het maar nascholingspunten opleverde. We namen opgelucht ontslag van onze baan in de zorg, en werden Kompassie Coach®.
We liepen binnen.
Wil je meetellen, tel en vink dan mee
Nu we de smaak te pakken hadden, kon een Kompassie Keurmerk® natuurlijk niet uitblijven. We bedachten aan de keukentafel 326 indicatoren. Ik vond dat wel wat veel, 326 vinkjes, maar de anderen wisten me weer te overtuigen. Hoe exclusiever je het maakt, hoe beter, zeiden zij. Dat we de instellingen een kleine €10.000,- aan toegangsgeld lieten betalen, plus een jaarlijks abonnement van €18.000,- en nog eens € 7.500,- voor de verplichte 4-jaarlijkse audit, hielp ook. Welke instelling wilde nou geen topreferente Kompassie Klasse® worden?
Om een lang verhaal kort te maken, we gaan zo naar Den Haag. Voor een groepsselfie met de staatssecretaris. Maar nu weet je: wil je meetellen, tel en vink dan mee.
Value Based Health Care, count us in!