Empower elkaar!
Ik stop met boos-bloggen en cyni-tweeten. Klaar met het gemopper en gezeur.
Toegegeven, ik ga het missen. Ik had graag nog even gerea-guurd op de verpleegkundig specialist die schijnbaar vergenoegd vaststelt dat verpleegkundig specialisten iets vóór hebben op psychiaters, namelijk: “Tijd, ruimte en oog voor de gevolgen van de aandoening in het dagelijkse functioneren.” “Ook al”, en ik citeer, “omdat psychiaters vaak kort worden ingevlogen, onder invloed van het psychiatertekort.”
Welja, vlieg ons maar kort in, om alle brandjes te blussen, voor drang- en dwang en niet te vergeten de crisisdiensten-in-tijden-van-ellenlange-wachtlijsten. Op een dag zijn alle psychiaters uitgevlogen. Want zeg nou zelf: wie wil er nou speeddates, een medicatieconsultje hier doen of even snel meekijken daar? De psychiater niet, de verpleegkundig specialist niet, en de patiënt al helemaal niet.
Maar nee, ik doe het niet, ik mopper niet. Het is lente, en hoog tijd voor een frisse, krachtige aanpak die ik in navolging op de herstelbeweging empowerment ga noemen.
‘Controleparadox’, een eufemisme voor: we hebben geen f**k meer in te brengen
Empowerment. Een woord met een hoog Japke-d gehalte, ik weet het. Maar oh, oh, wat is het nodig. Ik weet me hierin gesterkt door niemand minder dan onze Denker des Vaderlands, René ten Bos, die in een interview in Medisch Contact spreekt van ‘de geërodeerde status van de professional’. Een eufemisme voor: we hebben geen f**k meer in te brengen. Ten Bos zegt het iets netter, noemt het een ‘controleparadox’ en legt geduldig uit hoe we onze ‘marktimmuniteit zijn kwijtgeraakt aan managers en bestuurders waarin we weinig vertrouwen hebben’.
Empowerment betekent iemand tot iets in staat stellen. Echte verandering komt van onderaf, hoor ik managers en bestuurders vaak zeggen, waarop ze dramatisch zuchten of zelfs even gaan rollen met de ogen. Mij lijkt dit de ware paradox: professionals hebben niets in te brengen, maar moeten wel voor verandering – échte verandering – zorgen.
Lariekoek natuurlijk. We zijn op elkaar aangewezen. Professionals, patiënten, politici en managers en bestuurders. Laten we elkaar dan ook die ruimte en dat podium gunnen. De komende tijd delen we elkaars steengoede ideeën en mooie initiatieven op social media. Geen selfies, maar saampies. Er zijn namelijk zo veel goede, leuke, innovatieve ideeën! Onder de hashtag #HARTvoorHERSTEL trappen wij, 22 enthousiastelingen, op 20 april af met een pitchavond. De vlogs volgen binnenkort. Echte verandering komt namelijk niet alleen van onderop, maar ook van bovenaf en over de volle breedte.
Socialrun 2017