Life is short
Life is short; het is een algemeenheid, maar soms haalt de realiteit ons in en drukt ons met de neus op de feiten. Vorige maand was ik bij een praktijkhouder op bezoek die vol in het leven staat. Maar een ziekte heeft zijn vooruitzichten veranderd. Zijn prognose is niet goed en deze tandarts is gedwongen zijn praktijk te verkopen.
Gaande het onderhandelingstraject waarbij ik hem begeleid, denk ik na over zijn emoties. Wat denkt hij nu? Wat gaat er door hem heen? Welke drijfveren heeft hij om toch zo strak in de onderhandeling te zitten? Wat is zijn doel? Vragen die natuurlijk ook in andere trajecten door mijn hoofd gaan. Maar doordat hij ziek is, krijgen deze vragen een andere lading.
Nadenken over zijn emoties doet ook iets met mijzelf. Ik leer van hem om aspecten te relativeren en me minder druk te maken. Jezelf vragen stellen over waar het in het leven echt om draait, geeft je genoeg stof tot nadenken. Vaak komen deze vragen even in je gedachten op en verdwijnen in alle dagelijkse hectiek weer naar de achtergrond. Door deze intensieve begeleiding neem ik meer tijd om zelf eens wat dieper na te denken.
Wij, bedrijfskundig adviseurs in het veld, staan zorgverleners bij in al hun levensloopmomenten en werken op die manier zelf ook in de zorg. Ook al zijn mijn VvAA-contacten zakelijk gerelateerd en heb ik een druk leven, toch wil ik proberen meer ruimte te maken om stil te staan bij wat al deze contacten mij opleveren. Omdat ik me – mede door mijn werk –realiseer dat het leven grillig en precair is, wil ik het leven te vieren. Dat is wat ik me bedenk, als ik uit de hectiek stap en de tijd kan nemen om rustig over mijn werk en alles wat ik daarbij meemaak, na te denken.
