Ze hebben géén verhaal

Eind vorig jaar versloeg ik een congres over spreiding en concentratie van ziekenhuiszorg. Naast me zat een bestuurder van een van onze toezichthouders. “Let op”, zei hij toen de Consumentenbond en de NPCF aan het woord kwamen, “zij hebben géén verhaal.” Ik moest hem gelijk geven.

De column die ik nu op skipr.nl van NPCF-directeur Wilna Wind lees (‘Eerst het lek dichten, dan pas bezuinigen’) laat zien dat er het laatste half jaar weinig veranderd is. De kop van die column doet vermoeden dat Wind achter de feiten aanloopt. Ze moet toch beseffen dat zo’n credo écht niet meer helpt om de bezuinigingen terug te draaien. Wel heeft ze gelijk als ze in haar betoog stelt dat nog steeds onderzoeken dubbel worden uitgevoerd, onnodig veel medicijnen worden voorgeschreven, onvoldoende wordt samengewerkt door zorgverleners, en te vaak consulten worden gepland die eigenlijk niet nodig zijn. Patiënten worden van het kastje naar de muur gestuurd, stelt ze.

Allemaal waar. Maar ik vraag mij af: waar waren die patiënten dan de afgelopen vijf jaar sinds de stelselherziening in de zorg? Waar waren de patiëntenorganisaties om te waarschuwen dat het niet goed was, en dat voortgaan op dezelfde voet alleen maar kon leiden tot enorme overschrijdingen en dus bezuinigingen? Misschien is het antwoord te vinden in een van de cynische reacties op de column: ‘NPCF is een federatie van 25 patiëntenverenigingen. Daarmee is het even slagvaardig als de Europese Unie.’ De meeste reacties zijn trouwens nogal cynisch. Misschien nog wel het meest die van de schrijver die ter verdediging van Wind stelt dat zij nog geen jaar directeur is van de NPCF, geen achtergrond in de zorg heeft ‘en al helemaal geen kennis van wetenschap of kwaliteit van zorg’. Pijnlijk.