Achterhoedegevecht

De Agenda voor de zorg (pdf), recent gepresenteerd door een groot aantal partijen in de zorg, gaat ZKN niet ver genoeg. Het is pappen en nathouden, vindt ze, er is meer hervorming nodig. Veel zorg die nu nog in de ziekenhuizen wordt gecontracteerd, moet naar ZBC’s. Die werken goedkoper en hebben een grotere cliënttevredenheid. De omgeving is ingericht op slechts een beperkt aantal processen en dat leidt tot excellentie daarin.

In theorie waar, maar het struikelblok zit in dat ‘slechts een beperkt aantal processen’. We weten inmiddels dat gezondheidszorg in toenemende mate ouderenzorg wordt. En we weten dat die ouderen geen behoefte hebben aan curatieve zorg die betrekking heeft op een beperkt aantal processen, maar aan een integrale aanpak op het gebied van cure en care. Die aanpak vraagt om een intensief en interactief samenspel tussen alle partijen die in de eerste en tweede lijn de cure en care bieden. De vraag is zelfs gerechtvaardigd of die samenhangende zorg door deze partijen niet zó goed te organiseren is dat de ZBC’s daarin feitelijk helemaal geen rol hoeven te spelen. Als het om curatieve zorg voor die ouderen gaat, voor dat ‘beperkte aantal processen’ en alle andere processen die buiten de scope van de ZBC’s vallen, is er binnen het bestaande ziekenhuisaanbod ruimte genoeg.

De opstellers van de zorgagenda pleiten voor een integrale aanpak die leidt tot kwaliteitsverbetering en kostenbeheersing in de zorg en vragen hiervoor ruimte en vertrouwen van de overheid. ZKN stelt hier meer ondernemerschap tegenover en schuift daarbij alleen haar eigen achterban naar voren. Dat is tegen de tijdgeest in.

Delen