Alleen maar verliezers

Verzelfstandiging van de reumatologiemaatschap is niet in het belang van de patiënten, zegt de raad van bestuur van het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis. En dus willen zij 1,1 miljoen euro ontvangen van de reumatologen als die hun plan toch doorzetten. Klinkt u dit logisch in de oren? Mij toch niet in ieder geval. Tenzij het bestuur van ADRZ die 1,1 miljoen na ontvangst uitdeelt onder de betreffende patiënten voor wie het zegt op te komen natuurlijk, maar dat zal niet het plan zijn neem ik aan.

Dat het bestuur van ADZR niet blij is met het plan van de reumatologen om samen met collega’s van drie andere ziekenhuizen een zelfstandige kliniek te openen, is op zich te begrijpen. De bestuurders geven ook eerlijk aan waarom ze er niet blij mee zijn: reumatologie is een gezond bedrijfsonderdeel van het ziekenhuis. Het gaat dus gewoon om geld. Waarom dan niet ook zo eerlijk zijn om te zeggen: het is niet in ons belang om die maatschap te verzelfstandigen. In plaats van je te verschuilen achter de patiënten, die niets gevraagd wordt en die geen gelegenheid hebben om weerwoord te bieden.

Natuurlijk is deze ruzie niet uniek. Soortgelijke nieuwsberichten over maatschappen die in de clinch liggen met ziekenhuisbestuurders hebben we de laatste jaren wel vaker gezien. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat ze altijd alleen maar verliezers kennen. En dat zou feitelijk niet nodig hoeven te zijn, want in dergelijke situaties hoeft slechts één vraag beantwoord te worden: wordt de patiënt er beter van? Maar die vraag moet dan wel in het begin aan de orde komen. Niet als de partijen al rollend over straat gaan.