Alpe d’HuZes – dag 1

In Luxemburg smullen we van de 1 euro 35 per liter en de krentenbollen uit de achterbak. In de Renault Megane van Bert en het Europcar busje van Europcar stijgt de temperatuur als de zon doorkomt en we het Franse landschap inrijden. De Route du Soleil doet haar naam eer aan. We gaan echter niet naar de Cote d’Azur, maar zullen na het bekende rijtje steden Metz, Nancy, Dyon and Lyon links afslaan richting Alpe d’Huez.

Veel mensen kunnen deze weg wel dromen. Of sterker nog, dromen van deze weg. Persoonlijk vind ik de weg zelf niet per se heel erg mooi, maar de bestemmingen die eraan verbonden zijn des te meer. De happy camper reist al tent-op-zettend en bbq-end af richting het zuiden. Een avonturier randoneert met tent-op-rug achter de buienrader aan. Een groepje vrienden pakt spontaan de auto voor een weekendje skiën. Families reizen af richting huizen en zwembaden. Een stel gaat flaneren aan de kust. Lege achterbakken en aanhangwagentjes zijn op zoek naar Franse wijnen. De route is wat mij betreft onlosmakelijk verbonden aan vakantie. Ook nu heb ikdat gevoel. Maar is de bestemming anders dan anders en het doel wel heel uniek.

Met zeven assistenten en chirurgen annex fietsers gaan we donderdag meedoen aan de Alpe d’HuZes. Voor het KWF zullen we het uiterste in onszelf naar boven halen en zo vaak mogelijk omhoog gaan klimmen. Alle voorbereidingen daarvoor zijn getroffen, de Europcar zit vol met calorieën en de kok zit achter het stuur. Na enige vertraging door (uiteraard buiten onze macht liggende) oorzaken zoals een uitlopende wetenschapsbespreking, een dicht gemeentehuis, een trage bagageband op Schiphol en een boete voor foutparkeren van de Europcar zijn we iets verlaat vertrokken, maar we zitten op de Route du Soleil! Morgen meer vanuit…ik hoop…Alpe d’Huez.

Margriet Fokkema

alpedhuzes

Delen