Om maar met de deur in huis te vallen: fysiotherapeuten lijden. Zij lijden onder de contracten van zorgverzekeraars. Zij lijden onder het lage tarief waarvoor zij mensen dienen te behandelen, begeleiden en adviseren. En tegelijkertijd dienen fysiotherapeuten transparant te zijn, zeg maar glashelder in hun doen en laten. Daartoe organiseren zij zich in netwerken met betrekking tot kwaliteit, ondernemen, praktijkmanagement, EPD, en wat al niet meer. Dure systemen en auditbureaus moeten worden ingezet om aan het kwaliteitsbeeld van de zorgverzekeraar tegemoet te komen. Alleen dan is de almachtige zorgverzekeraar bereid enige opslag aan het al jaren achtergebleven tarief toe te voegen. Overigens niet in verhouding met de geleverde arbeid en gemaakte kosten. Om nog maar te zwijgen van de hoogspanning die door de fysiotherapiepraktijk trilt om te voldoen aan de inmiddels absurde eisen van EPD en HKZ. Alles volgens de richtlijnen, bij afwijken vermelden waarom.
In mijn praktijk gaan we voor de plusstatus. Een status die verzonnen is door de zorgverzekeraar. Het gehele 10 man tellende fysioteam dient zich dagelijks te vergewissen van topkwaliteit EPD. Om eenieder strak te zetten, hangen er zo een 10-tal lijsten op diverse plaatsen in de praktijk waar de weekresultaten van de fysiotherapeuten op vermeld staan. Deze lijsten worden wekelijks gecontroleerd en bij onvoldoende prestatie wordt er met betreffende fysiotherapeut gesproken en een verbetertraject ingezet. Later wordt dit per kwartaal nog eens uitgebreid gecontroleerd door externe instantie.
We controleren onszelf en laten ons controleren. De kwaliteit zou zo geborgd zijn en de patiënt zou het gaan merken. Het werken zou doelmatiger worden en het aantal behandelingen zou hierdoor dalen. Ammehoela!! Uit onderzoek van het CBS over het jaar 2012 komt naar voren dat het behandelgemiddelde fysiotherapie is gestegen van 17 naar 25. En dat betreft dan de pluspraktijken. Nota bene: de patiëntgebonden tijd van de pluspraktijk fysiotherapeut zou slechts 70 procent zijn. 30 procent van zijn tijd dient te worden geïnvesteerd in door de zorgverzekeraar opgelegde activiteiten. Daar ga je dan met je doelmatigheid en kosten besparen.
Waarom fysiotherapeuten laten lijden onder de last van de zorgverzekeraar die weer eens een konijn uit de hoed tovert? Gedrochten, verzinsels, extreme eisen, opgebracht door mensen die de ‘vloer ‘ niet kennen? Hoog opgeleide fysiotherapeuten werken als systeembegeleiders, als EPD-controleur, en zitten de hele dag voor een beeldscherm. Zo kan het niet, zo moet het niet: fysiotherapeuten moeten terug naar de vloer, terug naar de patiënt.
Vanzelfsprekend zien ook wij graag een strak EPD, maar dan geregisseerd door de eigen beroepsgroep, zonder dictaat van de zorgverzekeraar. Gebaseerd op de kwaliteitskenmerken die de fysiotherapeut voorstaat, gehonoreerd met een marktconform tarief. De fysiotherapeut zal het in het huidige systeem niet lang meer trekken en dreigt uit het zorgbeeld te verdwijnen. Denk aan die patiënt die geen kant meer op kan. Kijk naar de hoge waardering van de patiënt. Een dikke acht!! Zorgverzekeraar, denk daar eens aan. Kijk verder dan uw neus lang is.
4 Reacties Reageer zelf
“Kijk naar de hoge waardering van de patiënt. Een dikke acht!! Zorgverzekeraar, denk daar eens aan. Kijk verder dan uw neus lang is”.
Een dikke acht ziet de inkoopmanager van de verzekeraar en concludeert daarmee dat het allemaal heel goed gaat. Het wordt voor een verzekeraar pas oppassen als de waardering van de zorgconsument onder de 5 komt en gaat klagen bij de NZa en de NZa gaat ingrijpen omdat de verzekeraar als enige de zorgplicht heeft. Verzekerden in Nederland zijn zoals de kikker in de pan met water; die blijft zitten ongeacht de temperatuur van het water; het is zaak die dan ook langzaam te verhogen en daar is men in dit land sinds 2006 mee bezig.
Die dikke vette 8 geeft aan dat de tarieven de komende jaren verder omlaag zullen gaan. Hoe harder zorgverleners roepen hoe beter het gaat; het zijn allemaal boeren met een eigen akkertje.
Op naar de Super Plus Fysiotherapeut met Extra Sterren.
En vergeet niet even Skipr te lezen met het interview van Willem Wansink met Andre Rouvoet; zorgverzekeraars willen niet afknijpen en knijpen dan ook niet af. Ze moeten!
En de beoordeling van de verzekerden over hun verzekeraar geeft A Rouvoet gelijk: een dikke 7.5 tot 8.5. Niets mis met verzekeraars dus. En de voorzitters van deze verzekeraars vinden dat dan ook en belonen zich navenant.
Het scheelt een slok op een borrel of je als eerste mag eten uit de met premie en belastinggelden gevulde ruif of als een van de laatsten.
En dat willen verzekeraars graag zo houden.
En verder kijken dan de neus lang is is lastig als die steeds blijft groeien.
Fysiotherapeuten lijden het sterkst onder de contracten eens, maar vervolgens zelf kiezen voor een plus-contract met alle grote zorgverzekeraars vind ik bijzonder inconsequent. Sterker nog het versterkt de macht van de zorgverzekeraars en verkleint de onderhandelingspositie.
Opvallend. Diegenen die gecontracteerd worden door de regisseur in de zorg zijn niet enthousiast over die regisseur.
Voorbeelden genoeg.
In een tak van sport waarbij niet-meetbare zaken als “vertrouwen” en “motivatie” of “betrokkenheid” de core business behelzen, zou die regisseur zijn voordeel kunnen doen met genoemde signalen.
Maar waarschijnlijk schat ik de zaken niet geheel juist in; als die regisseur “too big to fail ” blijkt voor Nederland BV, zullen wij, zorgverleners, rekening moeten houden met powerplay, oftewel: het mes op de keel.
Hoeveel invloed heeft die regisseur eigenlijk als zijn marionetten en masse dienst weigeren? Achmea- dagen ( Achmea ontzorgt immers) ?
Hulpverleners/ zorgverleners hebben allen een gezamenlijk belang.
Laat ons dus intensiever samen gaan werken!
Maar dan wel op een NMA-proof manier uiteraard, want anders heb je in no time een ridicule en destructieve boete aan je broek.
De LHV kan er van meepraten.
Maar misschien dat de regisseur een goed woordje voor ons kan doen bij de NMA?
De enige manier om hier iets aan te doen is door geen contracten met de verzekeraars meer te tekenen en de redenen waarom duidelijk aan de patiënten te communiceren. Uiteraard stel je daar ook je collegae in de direkte omgeving tijdig van op de hoogte. Als voldoende fysiotherapeuten deze stap durven te zetten, ontstaat er een sneeuwbaleffect en moeten de verzekeraars wel de rekeningen van de niet-gecontracteerde fysiotherapeuten accepteren. De tandartsen hebben vorig jaar hetzelfde gedaan en de verzekeraars hebben met terugwerkende kracht de rekeningen volledig vergoed.