Apotheekrijk

Heeft Edith Schippers gelijk als ze stelt dat de patiënt bereid is een andere apotheek te kiezen als de prijzen in de ene apotheek te hoog worden? Ze zei dit tijdens het Algemeen Overleg eerder deze week. In mijn geval heeft ze inderdaad gelijk, maar ik heb makkelijk praten. Als ik op de fiets spring, heb ik binnen tien minuten vier apotheken voor het uitkiezen. In landelijke gebieden is het anders, waarschuwt Zorgverzekeraars Nederland. Daar is de patiënt vaak afhankelijk van één apotheek. En iedereen weet dat marktwerking staat of valt bij overaanbod aan aanbieders.

Op landelijk niveau is dat overaanbod er wel. Nederland zou best toekunnen met minder apotheken dan het nu heeft, zonder dat de geneesmiddelvoorziening aan de patiënten in gevaar komt. Het ‘apotheekrijp’ maken van landelijke gebieden waar in het verleden een apotheekhoudend huisarts actief was, heeft daaraan een bijdrage geleverd. En een aantal apotheekhoudend huisartsen heeft op zijn beurt dit proces gefaciliteerd door zijn apotheekdeel voor goed geld te verkopen aan een apotheker of een apotheekketen.

Edith Schippers doet nu de kritiek van de zorgverzekeraars af als koudwatervrees. En eerlijk gezegd kan ik mij ook wel iets voorstellen bij die opmerking. Ik zeg niet dat de zorgverzekeraars helemaal ongelijk hebben met hun bewering dat het in landelijke gebieden een probleem kan worden om markt te laten ontstaan. Maar ik vraag me wel af of de zorgverzekeraars met dit argument het achterste van hun tong laten zien. De afgelopen jaren hebben ze de apothekers met het preferentiebeleid goed in de tang gekregen. Als de apotheektarieven worden vrijgelaten, moeten ze weer aan het werk. En ze hebben het nu juist zo druk met het proces van spreiding en concentratie in de ziekenhuizen.