Bedankt

​Gisteren hadden we een loodgieter over de vloer om een lekkage te verhelpen. Ik had gehoord en gemerkt dat er een enorm tekort is aan deze vakmensen en dat we dus geluk hadden dat er eentje wilde komen tegen een voorrijtarief waar een verpleegkundige een halve dag voor moet werken. Maar ik gun het de loodgieters dat de marktwerking in hun sector wél goed werkt als het gaat om financiële waardering.

Enfin. Er stond dus op de afgesproken tijd een gezellige Brabantse loodgieter voor de deur en dus gingen we vanzelf tutoyeren, want ons kent ons, nietwaar? Aangezien Brabant en masse carnaval vierde en zo’n loodgieter overal komt, zei ik, wijzend op een doosje verse mondneusmaskers; “Doe even een kapje op”. De man toverde een papieren vodje uit zijn broekzak en zette dat over zijn mond en kin. Ik besloot er niet direct iets van te zeggen en de loodgieter vertrok richting de lekkende toiletpot op de bovenverdieping. Om twee minuten later terug te komen met een kapje dat nu nog alleen de kin bedekte. Hij vertelde dat hij een ring moest vervangen en dat dat in vijf minuten gepiept zou zijn.

Ik deinsde nog wat verder achteruit: ‘Waar denk jij dat zo’n kapje voor is?!’

Ik zei niets over het kinkapje en besloot die vijf minuten gewoon op flinke afstand te blijven. De man haalde de ring uit zijn bestelwagen en kwam terug met zijn kapje ónder zijn kin. “Je weet hoe zo’n ding werkt?”, kon ik toen niet meer nalaten te vragen, waarop hij het masker omhoog trok en direct weer naar beneden, want er diende zich een hoestbui aan. Ik deinsde nog wat verder achteruit en riep: “Waar denk jij eigenlijk dat zo’n kapje voor is?!” Dat had ik beter niet kunnen vragen, want hij begon een heel verhaal over dat hij al twee keer corona had gehad en er inmiddels helemaal klaar mee was. Zijn halve personeelsbestand zat thuis en dat scheelde hem per persoon wel zo’n duizend euro per dag aan inkomsten. Hij was voor vaccineren, maar ging de booster niet halen, want dat hielp toch niet en nu zelfs de regering zei dat het voorbij was, werd het tijd om weer gewoon te gaan doen.

Zo gaat het dus; veel mensen zijn van goede wil, maar slechts half op de hoogte en gedragen zich daarnaar. Hij vertrok met een hartelijk “Houdoe en bedankt hè?” en ik kon alleen maar zeggen: “Ja, jij ook bedankt…”

Delen