Bewust bekwaam

Twee zeer positieve berichten over gezondheidszorg in de media gisteren. Het eerste is de constatering van de Inspectie voor de Gezondheidszorg dat de zorg in ziekenhuizen in 2012 verbeterd is in vergelijking met een paar jaar daarvoor. Het tweede is dat het verschil in de kwaliteit van kankerbehandelingen tussen ziekenhuizen te groot is.

Waarom het eerste feit goed nieuws is, hoef ik u waarschijnlijk niet uit te leggen. Maar ik kan me voorstellen dat u de wenkbrauwen even fronst als ik het tweede nieuwsfeit ook als positief bestempel. Toch is dit beslist het geval, want het laat zien dat de ziekenhuizen in ons land de waardevolle stap hebben gezet van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam.

Een jaar of vijf geleden was een artikel met de kop ‘Verschil in kwaliteit kankerbehandelingen te groot’ ondenkbaar geweest. Het zicht op die kwaliteit ontbak. Sinds die tijd is enorm veel werk verzet om inzicht in die kwaliteit te krijgen en dat proces begint nu zijn vruchten af te werpen. We weten hierdoor dat de kwaliteit van de kankerzorg voor een aantal kankersoorten in een aantal ziekenhuizen nog onder de maat is.

Niets stimuleert verbetering zo snel als transparantie, twitterde oud-hoofdinspecteur Wim Schellekens gisteren. En zo is het maar net. Transparantie over de kwaliteit – en dus ook over het ontbreken daarvan – is de kortste weg om het traject van bewust onbekwaam naar bewust bekwaam af te leggen. We zijn een onomkeerbare weg ingeslagen.