Bewuztwording

Zorgverzekeraar VGZ gaat de no-claim – gemeengoed in de autobranche – toepassen op de aanvullende zorgverzekering, om te beginnen voor hulp in het buitenland, fysiotherapie en tandzorg.  Bij gebleken succes wil VGZ dit uitbreiden met andere onderdelen van de aanvullende verzekering.

De reacties die ik tot nu toe op het bericht lees, concentreren zich vooral rond de malle naam die VGZ aan het initiatief geeft: Bewuzt. Ik weet Zekur dat VGZ goed over die naam heeft nagedacht. Belangrijker vind ik de inhoud. Het mooie van een no-claim is dat die mensen aanzet tot nadenken over het gebruik van hun aanvullende verzekering. Patiënten gaan zich afvragen of ze die ene afspraak met de fysiotherapeut of tandarts declareren en dus hun no-claim verliezen, of voor de verandering een keer zelf betalen om die no-claim te behouden. Als ze in het verlengde hiervan ook eens gaan nadenken over de kosten van hun overige zorgconsumptie, lijkt me dat alleen maar een goede ontwikkeling. Maar VGZ schiet zijn doel voorbij als mensen vervolgens tot de conclusie komen dat ze maar beter helemaal een streep kunnen zetten onder hun aanvullende verzekering, of een groot deel daarvan.

Het is natuurlijk wel een feit dat VGZ met deze no-claim vooral mikt op de jonge, gezonde verzekerde die slechts een beperkt beroep doet op de aanvullende verzekering en het zich kan veroorloven om eens een rekening uit eigen zak te betalen. Een oudere die wat vaker naar de fysiotherapeut of tandarts moet omdat zijn bewegingsapparaat of gebit kuren begint te vertonen, heeft er weinig aan. Dat dit de solidariteit in de zorg onderuit zou halen vind ik echter vergezocht zolang de basiszorg voor iedereen gegarandeerd blijft.