Bijzondere logica
Econoom Wim Groot weet het zeker: de premie van de zorgverzekering zal komend jaar fors stijgen. We zijn in 2021 allemaal zo’n 140 euro meer kwijt aan de basisverzekering dan nu, stelt hij.
Groot geeft blijk van een bijzondere logica in antwoord op de vraag of het niet vreemd is dat de extra kosten voor de ziekenhuizen door de burger moeten worden betaald. Hij zegt dat het opmerkelijk is dat ziekenhuizen door de coronacrisis niet failliet mogen gaan, omdat ze private instellingen zijn die worden bestuurd door ondernemers of bedrijven. “In heel Nederland gaan bedrijven failliet”, zegt hij, “maar voor bedrijven in de zorg gelden blijkbaar toch andere regels.” En dus is het logisch dat de burger de rekening betaalt, vindt hij.
Op de vraag of ziekenhuizen echt worden bestuurd door ondernemers valt natuurlijk wel wat af te dingen. Als ziekenhuisbestuurders ondernemers waren, zouden ze een onderscheidend aanbod ontwikkelen in plaats van allemaal ruwweg hetzelfde te bieden. Ook zouden ze hun bedrijfsvoering kritisch tegen het licht houden en alles wat niet tot hun corebusiness behoort uitbesteden. Maar bestuurders zijn geen ondernemers. Ze krijgen een fatsoenlijke bezoldiging die – als ze niet ál te veel uit de bocht vliegen – niet beïnvloed wordt door hun prestaties.
‘Bestuurders zijn geen ondernemers’
Afgezien daarvan wekt de opmerking van Groot dat voor bedrijven in de zorg blijkbaar andere regels gelden een beetje de indruk van: die ziekenhuizen kunnen er ook niets aan doen, ze hebben geen verantwoordelijkheid om de tering naar de nering te zetten. Hopelijk is de realiteit toch nét even anders en is het in de hand houden van de zorgkosten (en dus de zorgpremie) een gedeelde verantwoordelijkheid waarin ook van de ziekenhuizen een actieve bijdrage mag worden verwacht.
2 reacties
Waarom krijg ik steeds meer het gevoel dat een gezonde client een slechte klant is. Zorgbeleid is vergroten van medische afhankelijkheid zoals een junk afhankelijk is van zijn/haar dealer. Dit past goed in het verlengde van dat een verwend comfort zoeken mens ook een pijnvermijdend mens is die bij het minste of geringste de fuik binnen zwemt van de medische drugs dealers . Naast een institutie voor voedselveiligheid lijkt er op de vraag naar zorg geen enkele rem kracht die verwijst naar de f genezende werking van ons lichaam Vanwaar die doorgeschoten pathologisering. Waar blijft de menselijke balans.
Eddo Rats
3 september 2020 / 16:53Die balans bewaken is inderdaad niet altijd eenvoudig als de nadruk op medicalisering ligt. Wel heeft het individu hier natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid in, om veranntwoorde keuzes te maken in zich wel of niet laten behandelen en ook de grenzen van de mogelijkheden van medisch handelen te herkennen en erkennen. Goede informatievoorziening door de medische professional speelt hier een cruciale rol in.
Frank van Wijck
3 september 2020 / 21:37