Buitenlandselectie

Eens in de maand plaats ik hier een stuk of vijf links naar opmerkelijke nieuwe ‘leesverhalen’, meer voor in de leunstoel dan voor achter het bureau, afkomstig uit vooral Engelstalige media, over onderwerpen die te maken hebben met gezondheidszorg en gezondheid. Klik op de kop voor de link. (Voor dagelijkse buitenland-updates: volg mij via Twitter @flipvuijsje)

Hippocrates didn’t write the oath, so why is he the father of medicine?
The Conversation is een relatief jong Brits/Australisch online-platform waar academische onderzoekers en wetenschappers hun kennis en inzichten delen. Ze doen dit op een manier die vooral interessant is voor collega-hoger-opgeleiden die willen meekijken over de grenzen van hun eigen specifieke vakterrein heen. Ook de sectie ‘Health + Medicine’ wordt dagelijks aangevuld met nieuwe artikelen, vaak zeer de moeite waard. Zoals deze bijdrage door hoogleraar Classic Studies Helen King, die in heldere bewoordingen uitlegt dat de fameuze ‘eed van Hippocrates’ in elk geval door één persoon nooit geformuleerd en opgeschreven is…

Hollywood’s Top Doctors Revealed: Exclusive Survey
Een heel andere doelgroep en onderwerpkeuze heeft het weekblad The Hollywood Reporter. Maar anders dan die naam misschien doet vermoeden, in dit een serieus en competent gemaakt vákblad voor de entertainmentwereld in en rond Los Angeles. Met af en toe ook boeiende specials, zoals pas nog een ‘Top Doctors Issue’. Met onderwerpen als ‘Wie zijn de beste artsen in Hollywood?’, ‘Is werken in Hollywood slecht voor uw gezondheid?’, en een fotoserie van beroemde patiënten samen met hun arts. En niet te vergeten: ‘Meet the Real-Life McDreamy: The Doctor Behind Grey’s Anatomy’. Plus twee goed gedocumenteerde achtergrondartikelen over het bedenkelijke gegeven dat juist in bepaalde bétere buurten in Los Angeles, extreem lage percentages kinderen zijn gevaccineerd tegen gevaarlijke aandoeningen als mazelen. Helaas niet verrassend, voor wie beseft hoezeer de Amerikaanse ‘anti-vaxxers’-cultus leunt op de enthousiaste steun van sommige Hollywood-celebrities (‘Hollywood’s Biggest Anti-Vaccine Proponents’). Een lijst met links naar al deze artikelen vindt u hier.

A Diagnosis
Jenny Diski is een Engelse schrijfster van 67, die te horen heeft gekregen dat zij aan terminale longkanker lijdt. Haar prognose is ‘nog twee tot drie jaar’, en via de London Review of Books doet zij, met bewonderenswaardige openhartigheid en soms wrange humor, verslag van hoe zij dit persoonlijk beleeft. En van hoe zij hier zelf nu mee óm moet gaan. Dit laatste in de wetenschap dat zo langzamerhand een compleet patroon van sociale verwachtingen is gegroeid rond de ‘rol’ die bij deze vorm van patiëntschap hoort. Met in haar speciale geval ook de prangende vraag: moet ik hier zelf ook over gaan schrijven? “A fucking cancer diary? Another fucking cancer diary (…) Can there possibly be anything new to add?” Maar je bent schrijver, of je bent het niet.

Karl Marx foreshadowed the plight of today’s physicians
Ook in de Verenigde Staten is veel discussie over wat er, volgens sommigen, mis is met de positie van medische professionals anno nu. Over ‘de ziel’ die uit de zorg zou zijn ‘verdwenen’, en over de gevolgen hiervan voor de uitoefenaars van deze beroepen zelf. De klachten en aanklachten die hierover regelmatig verschijnen, ook in media voor een breder publiek, worden zelf weer vaak gevolgd door scherpe repliek van auteurs die vinden dat dit allemaal zwaar wordt overdreven. Op artsenblog-site KevinMd.com verscheen een bijdrage die inhoudelijk niet direct iets nieuws toevoegt, maar die toch een origineel geluid laat horen door de specifieke insteek. Want om te laten zien hoe ernstig de gevolgen zijn van het verlies van autonomie door artsen, die in de VS steeds meer in loondienst gaan werken in plaats van als zelfstandig ondernemer, grijpt de auteur terug op het gedachtengoed van niemand minder dan Karl Marx. Hoe dan ook boeiend om te lezen, en met een sleutelrol voor het door Marx zelf ooit zo centraal geplaatste begrip ‘alienation’ (vervreemding).

In a land of death, Iraq’s morgue workers seek answers
Over de maalstroom van dodelijk geweld in Irak (en Syrië) worden we dagelijks breeduit geïnformeerd. Maar dit artikel uit The Washington Post geeft een inkijk die relatief zeldzaam is. Niet vanaf de slagvelden zelf, maar vanuit een macabere wereld die hiermee onlosmakelijk is verbonden: die van het mortuarium. Zoals in dit geval in Bagdad, waar consciëntieuze en zwaarbelaste artsen dagelijks opnieuw worden geconfronteerd met de verschrikkingen van deze oorlog, en met de vele onbeantwoorde vragen die ieder nieuw binnengebracht slachtoffer met zich mee draagt.

The Empire of Edge
Over de financiële belangenverstrengeling tussen de wereld van artsen en die van de farmaceutische industrie raakt intussen steeds meer bekend, zeker in de Verenigde Staten. Internationaal leidt dit ook tot steeds meer nieuwe regels en gedragscodes. Minder direct, en minder bekend, is een variant van die verstrengeling die loopt via de financiële wereld. Een lang achtergrondartikel in The New Yorker brengt nu licht in deze relatieve duisternis. Onderwerp is een geval van illegaal verkregen voorkennis, ‘het grootste hedge fund-schandaal ooit’, rond een mogelijk nieuw geneesmiddel tegen de ziekte van Alzheimer. Met als één van de sleutelfiguren een van Amerika’s meest prominente hoogleraren neurologie, wiens loopbaan door dit schandaal tot een roemloos einde kwam.

 

 

 

Delen