Buitenlandselectie
Eens per maand plaats ik hier een selectie van links naar opmerkelijke nieuwe artikelen, afkomstig uit Engelstalige kwaliteitsmedia, over onderwerpen die te maken hebben met ziekte, gezondheid en gezondheidszorg. Dit zijn vooral ‘verhalende’ teksten, meestal van wat langere adem, en meer geschikt voor in de lees- of leunstoel dan voor achter het bureau.
The people who help you die better
Ervaren Indiagangers weten het: in een serieus reisplan mag Kerala niet ontbreken. Deze meest zuidwestelijke deelstaat, met bijna 600 kilometer Arabische Zee-kust, onderscheidt zich van de rest van het land niet alleen door veel natuurschoon. Maar ook door zaken als minder dan 10 procent analfabetisme, een relatief hoge levensstandaard en een westwaarts gerichte culturele en economische oriëntatie. Dit artikel in Mosaic, het digitale magazine van de Wellcome Trust, maakt duidelijk dat Kerala in nog een ander opzicht in India vooroploopt: het mogelijk maken van een waardig levenseinde. Dankzij een groot aantal netwerken van gedreven vrijwilligers. Maar ook: door bijzondere inzet en initiatief van medische professionals.
Terror, shipwreck, guns – 24 hours in a Karachi ambulance
Het terrorisme dat ons eigen deel van de wereld regelmatig opschrikt, kan het zicht benemen op wat zich op dit terrein elders in de wereld afspeelt. Niet alleen in het Midden-Oosten maar ook in bijvoorbeeld Zuid-Azië zijn aanslagen niet alleen nog veel frequenter maar ook vaak nog veel ernstiger. Opnieuw afkomstig uit Mosaic is dit verhaal waarin de ervaringen centraal staan van een ambulancechauffeur in Karachi, epicentrum van het terrorisme maar ook ander geweld dat in Pakistan dagelijks realiteit is. En net als bij het thema stervensbegeleiding in buurland India, valt op hoe doorslaggevend in dit soort arme landen, met hun vaak slecht presterende overheid, de inzet is van idealisten-initiatiefnemers en van vrijwilligers.
Chrissy Teigen Opens Up for the First Time About Her Postpartum Depression
Chrissy Teigen is niet alleen bekend model, televisie-personality en auteur van succesvolle kookboeken. Ze is ook getrouwd met John Legend, en sinds april vorig jaar moeder van hun dochter Luna. Op verzoek van Glamour schreef Chrissy een persoonlijk en openhartig essay over een onderwerp waarmee volgens cijfers van de Centers for Disease Control and Prevention één op de negen Amerikaanse vrouwen te maken krijgt. Maar waarover meestal beschaamd wordt gezwegen, wat ook Chrissy zelf aanvankelijk deed – maar nu niet meer.
How the World’s Heaviest Man Lost It All
Meer dan 400 kilo woog Paul Mason toen hij in 2010 bariatische chirurgie onderging. Als geboren Engelsman woonde hij toen nog in Ipswich, ten noordoosten van Londen, maar in 2014 verhuisde hij, vanwege een – overigens snel weer stukgelopen – relatie met een Amerikaanse vrouw naar een kleine stad in Massachusetts. Mason is intussen 55 jaar oud, en weegt nu zo’n 130 kilo. Maar nog steeds, blijkt in dit profiel in GQ Magazine, is hij een in veel opzichten ongezonde man, die permanent ongelukkig is. Dit verhaal laat zich op twee manieren lezen. Als tragische geschiedenis van een leven dat bijna altijd in het teken heeft gestaan van eenzaamheid. Maar ook als een casus die laat zien hoe, niet alleen in Engeland maar ook in de VS, zelfs de meest onverantwoordelijke (en ook soms ondankbare) patiënt, van medische zijde niet in de steek gelaten wordt.
Heal thyself: meet the doctors living with the conditions they treat
Bent u als patiënt veiliger in handen van een arts die de aandoening waar u mee te maken heeft uit persoonlijke ervaring kent? Als indirect antwoord op deze vraag publiceert The Guardian dit viervoudige relaas: van een dermatoloog met huidproblemen; een psychiater die aan depressie lijdt; een oncoloog die zelf kanker overleefde; en een vruchtbaarheidsarts die zelf niet zwanger kon worden. Een simpel antwoord op die beginvraag blijkt er niet te zijn. Aan de ene kant, zoals een van deze artsen zegt, “I always dealt empathetically with my patients, but until I lived their experience, I don’t think I fully understood it.” Maar tegelijk is er een duidelijk besef dat ook hier scheiding van het professionele en het persoonlijke een vanzelfsprekend imperatief is.
I Thought Trading Antidepressants for Marijuana Was Safe. I Was Dead Wrong.
De vrouw die dit verhaal schreef, voor Narratively, website voor ‘human stories, boldly told’, heeft al vanaf haar jeugd te kampen met depressie. De psychofarmaca die zij al lange tijd gebruikt, hadden altijd redelijk goed geholpen, maar riepen bij haar toch steeds meer een gevoel op van onbehagen op. Dit gevoel werd extra aangewakkerd nadat zij ging werken in een ‘pot shop’ en belandde in een cultuur met als collectief motto ‘F-ck Big Pharma!’ Niet langer bereid zich te onderwerpen aan de inhaligheid en kwaadaardigheid van een branche die alleen maar het slechtste met de mensheid voor heeft, stopte ze met het nemen van haar medicatie. En leerde al gauw een belangrijke les.
