Buitenlandselectie
‘On Breaking One’s Neck’
In The New York Review of Books verscheen dit persoonlijk relaas van een 90-jarige arts en emeritus hoogleraar uit Boston die thuis zijn nek brak. Over zijn opmerkelijke herstel, maar ook over zorgissues die hij, na zes decennia professionele praktijk, pas nú, als patiënt, voor het eerst onderkende. Zoals het ontbreken van één coördinerend arts met alle overzicht over een dossier. Zoals de nieuwe, eenzijdige focus van artsen op data-analyse, ten koste van face-to-face aandacht. En zoals, mede daaruit voortvloeiend, het enorme belang voor een ziekenhuis van ‘good nursing’.
‘When doctors become patients’
Over ‘dokters die zelf patiënt worden’, en wat voor impact dit kan hebben op hoe die naar hun eigen beroepsuitoefening kijken, verscheen ook recent dit artikel op de Britse website A Better NHS. Voor iedereen die in dit onderwerp is geïnteresseerd, biedt dit een ware goudmijn aan samenvattingen van, en directe links naar, het vele dat hierover intussen door allerlei auteurs is geschreven.
‘Feast your eyes on this treasure trove of old medical illustrations’
Evenzeer een goudmijn, maar dan van een heel ander soort, is de beeldbank van de Wellcome Library in Londen. Onderdeel van de Wellcome Trust, de grootste Britse ‘private charity’, met een vermogen van 14,5 miljard pond afkomstig uit de nalatenschap van de farma-industrieel Sir Henry Wellcome (1853 – 1936), die vooral medisch onderzoek financiert. De Wellcome Library is een steeds populairder toeristische bestemming, maar voor wie voorlopig niet naar Londen gaat, is er nu een prachtig alternatief. Eerder deze maand stelde de Library 100.000 oude medische illustraties vrij beschikbaar, allemaal in hoge resolutie. Voor iedereen gratis te bekijken, én te downloaden en (met bronvermelding) te gebruiken.
‘Medical disrespect’
Net als ‘ziek worden’, is ook medisch respect en disrespect een onderwerp dat artsen, en artsen-in-opleiding en verpleegkundigen, ook uit eigen ervaring kennen. In Aeon Magazine beschrijft een student van Harvard Medical School de bevindingen van een (literatuur)onderzoek dat ze hierover deed. De conclusies: “A substantial, troubling minority” van alle artsen maakt zich schuldig aan lomp en intimiderend gedrag. En: “Bullying doctors are not just unpleasant, they are dangerous.” Dat laatste heeft vooral te maken met het verzieken van open en onbevangen communicatie, met potentieel fatale gevolgen voor patiënten.
‘The drug revolution that no one can stop
Fascinerend om te lezen, maar ook om bang van te worden, is dit dieptejournalistieke verhaal op Medium, over de onstuitbare opmars van steeds meer nieuwe ‘designer drugs’, bedoeld voor recreatief gebruik, in het grijze gebied tussen (nog) legaal en illegaal. Zelf zo’n nieuw middel laten ontwerpen en produceren, dat laatste vooral in landen als China, wordt steeds gemakkelijker en goedkoper. Medische en justitiële autoriteiten staan hiertegen vrijwel machteloos, in een steeds ongelijker strijd, en maken zich vooral zorgen over de totaal onbekende effecten voor gebruikers die deze middelen kunnen hebben op langere termijn.
