Cadeautje voor jezelf
‘Hoe gaat het met je?’ ‘Druk druk’. Het zijn de gevleugelde woorden in deze tijd van het jaar. En dan gaat het echt niet alleen om het werk.
Er moet zo veel gebeuren. Het is juist een opeenstapeling van werk, thuis, familie, sport en et cetera, et cetera. Ik bevind me nog niet in de leeftijd van de surprises, maar cadeautjes moeten er wel gekocht worden, en wat is het toch leuk om bij alle cadeautjes een gedichtje te hebben. Dankzij rijmpiet op internet is het me aardig gelukt.
Het is ook het moment om de medewerkers in de praktijk in het zonnetje te zetten. Ieder jaar weer een uitdaging om iets origineels te bedenken. Dit jaar hebben we voor een kerstpakket gekozen waarin duurzaamheid centraal staat. Dat is in deze dagen van overdaad een belangrijk aandachtspunt.
Heb je ook zo’n lijstje met patiënten die je nog voor de kerst wil bellen? Ik ook. De contracten met de zorgverzekeraar vragen weer aandacht, kloppen ze nu wel of niet. Wie weet het: wel of niet tekenen? Het kost veel tijd om erachter te komen dat je het niet zelf in de hand hebt en dat je gewoon kan tekenen. Echt benauwd kreeg ik het van het bericht dat het Rijnstate geen contract met VGZ zou afsluiten. Slapeloze nachten gaf mij dit. Uiteindelijk toch goed gekomen, waarvoor veel dank.
Wat is die laatste maand van het jaar toch een uitputtingsslag
Druk ben ik ook met de kinderen op school. Ik wil niet achter blijven. Er is van alles te doen. Ik help mee met pepernoten bakken en kerststukjes maken. We lopen mee met de kerstkuier waar de kinderen een optreden hebben als engeltje, en bij het slagwerk. Maar ja, het is wel rennen en vliegen, want het valt tegelijk met de kerstborrel van de praktijk. Deze week is het kerstdiner op school en daar wordt ook mijn bijdrage verwacht. Als ik alleen voor wat te drinken zorg (lekker makkelijk), dan vinden de kinderen dat echt niet leuk. Vorig jaar vonden ze de kerstworstjesboom die we hadden gemaakt een groot succes. Voor het goede doel rennen mijn zoon en ik mee in de Santarun in het dorp. Dat levert weer wat ontspanning op en zo kan ik vast vooruit werken voor de caloriebalans.
Wat is die laatste maand van het jaar toch een uitputtingsslag. Kerst is nog niet begonnen. Maar ik ben al bijna opgebrand. Zonde. Niet nodig. Deze maand draait altijd om anderen. Dat is misschien wel het goede van kerst. Het gaat niet alleen om de gezelligheid, het lekkere eten en dat alles er gelikt uit ziet. Het gaat eigenlijk om de zorg voor de mensen die het niet zo hebben of kunnen doen. Kijk, dat maakt het gezwoeg en geren weer beter behapbaar. Maar wat ook heel goed werkt, is even voor jezelf zorgen. Want wie zorgt er nu voor de dokter? En hoe kan je dat het beste doen? Door een cadeau dat jezelf hebt uitgezocht en gekocht onder de boom te leggen. Met het kleine momentje geluk bij het uitpakken, kan je weer weken vooruit.
Geniet van de feestdagen en op naar een vitaal 2019.
1 reactie
Zoals ik lees heb je een praktijkmanager nodig, zodat je die telefoontjes na de patiënten gewoon kan doen en je verder niet druk hoeft te maken 😉
Lastig als werkende moeder om de juiste balans te hebben…zeker in december! We zijn bijna bij kerst…
judith van Pernis
21 december 2018 / 22:10