CEO aan de zijlijn

Beheren we werkelijk over twee jaar allemaal ons volledige medische dossier? Die vraag wierp De Groene Amsterdammer eerder deze week op. Ze geeft er ook zelf meteen het antwoord bij: nee. De patiënt wordt voorlopig nog niet de CEO van zijn eigen gezondheid en het is de vraag of het ooit zover komt, is kort en goed de conclusie van het artikel.

Nu is voorspellen natuurlijk altijd moeilijk, zeker als het over de toekomst gaat, maar in dit geval mag wel de vraag worden gesteld in hoeverre hier sprake is van al voor de feiten uit conclusies trekken. Het onderzoek van Investico, dat mede de aanleiding vormde voor die publicatie in De Groene Amsterdammer, kende een respons van 15 procent onder 3.900 zorgverleners. En van die 15 procent had meer dan de helft nog nooit gehoord van het begrip PGO (de Persoonlijke Gezondheidsomgeving die ervoor moet zorgen dat in 2020 iedereen zijn eigen medische gegevens kan bekijken en beheren). De belangrijkste conclusie voor nu is dus vooral dat nog wel wat werk worden verzet om de geesten hiervoor rijp te maken. First things first. Niet alleen om het begrip PGO bekend te maken trouwens, maar ook om er vertrouwen in te creëren.

Het zijn de artsen die de medische informatie beschikbaar moeten stellen voor hun patiënten, en uit onderzoek van Nictiz blijkt dat het merendeel van de huisartsen dit niet ‘wenselijk’ vindt. Dat is een opmerkelijk woord in dit verband, omdat het erop duidt dan de discussie zich nog steeds afspeelt op het niveau van de vraag wie de eigenaar is van die medische informatie. In die discussie lijkt de patiënt nog steeds aan de zijlijn te staan. Wanneer gaat die met de vuist op tafel slaan?

Delen