Communicerende vaten

Henk Bakker en René Héman (voorzitters van respectievelijk V&VN en KNMG) hebben een goed verhaal. Ze roepen de bewindslieden van het ministerie van VWS op om de voorbereidingen te treffen om in de volgende kabinetsperiode geen deel-zorgakkoorden meer te sluiten, maar één integraal zorgakkoord.

Hoofdlijnenakkoorden per sector zorgen hooguit voor oplossingen per sector, maar nemen de schotten tussen sectoren niet weg. Dit verklaart waarom de Landelijke Huisartsen Vereniging na het bekend worden van het hoofdlijnenakkoord voor de medisch-specialistische zorg direct stelde dat dit eerste akkoord ook vroeg om een akkoord over de huisartsenzorg. Het akkoord voor de medisch-specialistische zorg bevat immers uitgangspunten die bij uitwerking gevolgen hebben voor hoe de zorg in de eerste lijn moet worden georganiseerd. Dat zijn communicerende vaten.

Het is dus te hopen dat de bewindslieden van VWS gevolg zullen geven aan het advies van Bakker en Héman. Het is hoog tijd om deze stap te zetten. Want hoewel Bakker en Héman in de eerste zin van hun blog stellen dat we aan het begin staan van een belangrijke transitie in de zorg, zijn de contouren van die transitie zich al een aantal jaren aan het aftekenen. Hopelijk zijn we inmiddels zover dat we – quote Winston Churchill – aan het einde van het begin van die transitie staan. Het is zelfs te hopen dat het niet tot 2040 duurt – de horizon waarnaar Bakker en Héman turen – voordat het nieuwe zorglandschap vorm heeft gekregen. Zullen we zeggen 2030?