Consequenties

Kunnen zorgaanbieders best interen op hun eigen vermogen, zoals hoogleraar bestuur en management in de zorg Richard Janssen stelt?

Op het oog is het nu – met de coronacrisis en de compensatieregelingen die hiervoor worden getroffen – een ongemakkelijk moment om iets dergelijks voor te stellen. Toch heeft Janssen er argumenten bij die tot nadenken stemmen. Bijvoorbeeld over de vraag of zorg wel altijd fysiek, in een gebouw, geleverd moet worden. Maar ook of de (al dan niet terechte) angst voor besmetting in een zorgomgeving kan leiden tot een blijvende afname van de vraag naar institutionele zorg.

Janssen stelt dat mensen verpleeghuizen nu zien als een plek waar ze hun vrijheid en ruimte voor persoonlijk contact verliezen. Hij spreekt de verwachting uit dat de vraag naar verpleeghuiszorg aan huis zal toenemen. Daarvoor zijn niet de gebouwen nodig die we nu als vanzelfsprekend met verpleeghuiszorg associëren. Die gebouwen zijn ook niet nodig voor medisch specialisten die veel meer zorg op afstand gaan leveren. “Op de lange termijn worden ziekenhuizen steeds minder stenen en bedden, maar worden ze digitale platformen”, zegt hij.

Worden ziekenhuizen op de lange termijn steeds meer digitale platformen?

Natuurlijk kun je daar tegenoverstellen: ‘Daar moeten we het maar een andere keer over hebben. We hebben een enorme inspanning geleverd om die coronacrisis het hoofd te bieden en daarvoor dienen we nu eerst deugdelijk gecompenseerd te worden. Daarna praten we verder’. Maar je kunt ook conclusies trekken uit wat de afgelopen maanden is gebeurd en daaraan consequenties verbinden. Die consequenties kunnen dan ongemakkelijk uitpakken voor de zorgaanbieders. Maar is dat een reden om het te laten, als het tot een invulling van het zorgaanbod leidt die aansluit bij de veranderende vraag?

Delen