De apotheek is geen agent
Nefarma heeft gelijk. Openbare apothekers moeten geen financiële prikkel krijgen om huisartsen aan te zetten tot goedkoop voorschrijven. Nefarma reageert hiermee op zorgverzekeraar Agis/Achmea, die plannen in deze richting presenteerde. De kwaliteit van zorg loopt niet via de apothekersportemonnee, stelt Nefarma. Helemaal mee eens, om twee redenen.
Ten eerste legt dit model de basis voor het nog verder uit elkaar drijven van huisartsen en openbare apothekers. Partijen die toch al niet echt elkaars natuurlijke vrienden zijn, maar die elkaar wel nodig hebben. Aan het substitutiebeleid van tweede naar eerste lijn dat VWS omarmt, kunnen ze alleen gezamenlijk succesvol invulling geven. En daarbij past niet dat de een de politieagent wordt van de ander. En dan ook nog eens een politieagent die beloond wordt als hij zijn bonnenquota haalt. Apothekers behoren beloond te worden voor wat zij zelf goed doen, niet voor correcties op andermans werk.
Mijn tweede bezwaar is dat dit voorstel tot willekeur leidt. De keuze voor een bepaald geneesmiddel hoort gebaseerd te zijn op zorgstandaarden voor het ziektebeeld waarvoor ze worden voorgeschreven, en op de kennis die de huisarts heeft over de individuele patiënt. Het is een goede zaak als huisartsen en apothekers beloond worden als ze hierover in hun FTO casusbesprekingen voeren. Maar de apotheker mag niet op de stoel van de huisarts gaan zitten, in opdracht van de zorgverzekeraar, om daar met een financieel motief nog eens eigenmachtig een inschatting aan toe te voegen.
Bovendien: wie moet dan controleren of die apotheker de juiste beslissing neemt voor de individuele patiënt? De zorgverzekeraar? Dat hoop ik niet.