De boodschap en de boodschapper

Elmer Mulder, bestuursvoorzitter van het VUmc, is toevallig ook voorzitter van NFU, de koepelorganisatie van de universitaire medische centra. De NFU brengt nu een nieuwsbericht naar buiten om te laten weten dat de UMC’s bij onderzoek en innovatie nadrukkelijker willen gaan kijken naar effectiviteit en kosten. Hierin zegt Mulder: “Allerlei technieken worden ingevoerd zonder dat er goede analyse plaatsvindt van wat nou effectief is. Oftewel: wat voegt de behandeling nu echt toe aan de kwaliteit voor de patiënt?” Kortom: de effectiviteit van innovaties moet beter worden getoetst, vindt Mulder, want dan kan innovatie bijdragen aan kostenbeheersing.

Daarin heeft Mulder natuurlijk gelijk, vooropgesteld tenminste dat de zorgverzekeraars vervolgens niet méér ziekenhuizen contracteren voor het toepassen van die innovaties dan de patiëntenaantallen rechtvaardigen. Hoewel het een reële vraag is of dit zal gebeuren, wordt in de reacties op het bericht de aandacht afgeleid door het feit dat het juist Mulder is die de boodschap brengt. De strekking van mensen die langs deze lijn reageren, is: hoe kan uitgerekend de bestuursvoorzitter die zo onder vuur ligt over de communicatie en patiëntveiligheid in zijn eigen UMC deze uitspraak doen over het belang van de UMC’s?

Een beetje flauw natuurlijk, want Mulder is nu eenmaal de voorzitter van de NFU en als die koepel nieuws van dergelijk gewicht naar buiten brengt, dan is het logisch hiervoor de voorzitter als boodschapper in te zetten. Maar aan de andere kant, Mulder ligt nu eenmaal onder vuur en dat is ook de NFU echt niet ontgaan. Zijn naam vervangen door het anonieme maar even adequate ‘een woordvoerder’ had veel discussie gescheeld en had de aandacht dus niet afgeleid van de boodschap.  Dat die serieuze aandacht verdient, zal niemand betwisten.

Delen