De finale discussie

Mensen die vinden dat hun leven voltooid is, kunnen hun huisarts een euthanasieverzoek voorleggen. Honoreert die een euthanasieverzoek niet, dan kan dit twee redenen hebben. De eerste is dat de situatie van de vrager niet aan de euthanasiewetgeving voldoet. De tweede is dat de arts persoonlijke redenen heeft om niet aan het euthanasieverzoek te voldoen.

Sinds anderhalf jaar kunnen mensen in het laatste geval terecht bij de Levenseindekliniek, die zich richt op gecompliceerde euthanasieverzoeken. Tot nu toe zijn daar ruim 1100 aanvragen binnengekomen, vooral van mensen die bij hun eigen arts vergeefs om euthanasie verzochten.

Moeten deze mensen hiervoor per se naar de Levenseindekliniek? Nee, ze kunnen hun arts ook vragen om verwijzing naar een andere arts. Ook kunnen ze zelf op zoek gaan naar een andere arts. Ziet die wel ruimte voor euthanasie en regelt hij deze ook, dan behoort die gewoon tot de basiszorg, en wordt die dus vergoed. Mensen hoeven dus niet naar de Levenseindekliniek, ze hebben andere opties. Natuurlijk hebben ze wel het recht om voor dit nieuwe initiatief te kiezen. Ze nemen dan zelf de beslissing om de bestaande structuren te passeren. En ik vind het denkbaar dat bij die keuze een vraag past, namelijk de vraag of dit dan vergoed dient te worden. Vergoeding hiervan door zorgverzekeraars is een discussie waard zolang er alternatieven bestaan in de vorm van huisartsen met wie zorgverzekeraars al contracten hebben.

Delen