De onontwarbare knoop
Een van de meest gestelde vragen rondom het Kamerdebat gisteren over artikel 13 van de Zorgverzekeringswet was: “Wat zei Lea Bouwmeester nou precies?” Doen de zorgverleners maar wat, of zijn het juist de zorgverzekeraars die maar wat doen? Ik weet het niet, maar het lijkt er toch vooral op dat iedereen in de zorg maar wat doet omdat niemand goed naar elkaar luistert.
Ik ben er wel van overtuigd dat iedereen dit vanuit zijn eigen perspectief met de beste bedoelingen doet, en ook met het serieuze doel de zorg structureel beter te maken. Het probleem is alleen dat alle betrokken partijen elkaar dreigen te overschreeuwen, zonder zich voldoende in het perspectief van de ander te verplaatsen. Tegelijkertijd is iedereen in het veld er ook nog eens van overtuigd dat wat hij vanuit zijn eigen perspectief zegt het beste is voor de patiënt.
Het gevolg is dat iedere partij vanuit zijn eigen uitgangspositie staat te touwtrekken aan dezelfde knoop en dat die knoop hierdoor alleen maar strakker komt te zitten. Ironisch genoeg doet iedereen dit in de stellige overtuiging dat zijn eigen getouwtrek de beste manier is om die knoop los te krijgen. Nog ironischer is dat iedereen waarschijnlijk voor een deel wel gelijk heeft, maar niemand helemaal. Ondertussen krijgt het getrek een steeds meer verbeten karakter en vallen over en weer steeds hardere woorden.
Welke mediator helpt ze om het touw los te laten en vanuit gedeeld perspectief naar de knoop te gaan kijken? Die knoop is de patiënt, en die is niemands eigendom.
9 reacties
“Oh, East is East, and West is West, and never the twain shall meet.”
Je legt de vinger terecht op een heel zere plek Frank.
Wat zoek is volgens mij is de menselijke maat. Die maakt de arts-patientrelatie zo krachtig en het ontbreken er van maakt de afstand tussen zorgaanbieders en verzekeraars, maar ook verzekerars en verzekerden zo groot. De verzekeraar is een anoniem callcentrum waar een juffrouw jou in de wacht zet.
Zorgverzekeraars gaan stelselmatig niet met hun gecontracteerde aanbieders individueel in gesprek. Zij worden ervaren als grote anonieme machtspartijen die eenzijdig dicteren. Daar moet overbrugging komen.
Hoe kan het dat CZ op haar website aan verzekerden uitlegt op allerlei kwaliteitsaspecten te letten bij de contractering van huisartsen maar dat nog nooit een zorginkoper eerstelijn de moeite heeft genomen met mij hierover in gesprek te gaan of bij mij eens een kijkje is komen nemen?
Met mijn dominante verzekeraar VGZ hebben we het over een jaarlijkse “deal”van een paar ton! Waarom kan daar niet af en toe face-to-face contact over zijn? Is dat zo veel gevraagd? In mijn regio praktiseren 110 huisartsen in ca 50 praktijken. 50 maal één uurtje per jaar een gesprek, is dat ondoenlijk voor de zorginkoper eerstelijn van de dominante verzekeraar? De directie van mijn coöperatie slaagt er moeiteloos in.
In de persoonlijke ontmoeting liggen kansen voor verheldering van ogenschijnlijke of feitelijke tegengestelde belangen, kan begrip groeien, consensus worden bereikt, wellicht zelfs gezamenlijk commitment ontstaan. Ik mis dit enorm. Een herkenbare toegankelijke gesprekspartner
Op twitter valt mij op dat diverse (ex-)politici, beleidsmakers, bestuurders en journalisten enthousiast meedoen. Prima voor het debat, fijn dat twitter en andere media de toegang tot elkaar en elkaars opinie’s vereenvoudigt. Maar wat opvalt is dat ongemakkelijke vragen handig en zelfs soms opzichtig worden ontweken. Mevrouw Bouwmeester zou in één zin helderheid kunnen geven over wát zij nou precies zei. Dat voorkomt
“dat alle betrokken partijen elkaar dreigen te overschreeuwen”
Rob Schonck
19 juni 2014 / 13:24Je merkt terecht op dat in de persoonlijke ontmoeting kansen liggen. Toch vind ik het jammer dat je de bal weer nadrukkelijk bij de ene partij legt die hiertoe de aanzet moet geven. Ik ben bang dat alle partijen dit zullen doen. Daarom begin ik juist over die mediator. Misschien een taak voor Zorginstituut Nederland?
Frank van Wijck
19 juni 2014 / 14:09Sinds politici buitengewoon steekhoudende argumenten “pareren” met het mantra “bangmakerij” , zie ik de afstand politiek/ ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds politici het loslaten van vrije artsenkeuze framen met “dit is het vliegwiel om de patiënt in zijn / haar eigen kracht te zetten” , zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds de NPCF het voorlichten van een of andere polis als taak ziet van de zorgverlener, gesteund overigens door mw Bouwmeester, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds mevrouw Schippers structureel weigert om uit te leggen waarom het afschaffen van artikel 13 noodzakelijk is, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds politiek, ZN, en NPCF bijdragen van ECHTE onderzoeksjournalisten zoals die van de Groene negeren, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds politiek (en ZN) de zelfmoord van Arthur Gotlieb proberen af te doen als een incident, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds de politiek ervoor kiest om het onderzoek inzake Tuitjenhorn uit te stellen, zie ik de afstand politiek- zorgverleners vergroten.
Sinds de politiek/ZN niet weet uit te leggen waarom zij kwaliteit van zorg beter weet te beoordelen dan de zorgverleners zelf, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Moet ik nog even doorgaan?
En dan komt FvW met een voorstel om een mediator in te schakelen…….!!????
Wat denk je zelf?
E.Kriek
19 juni 2014 / 20:51http://www.commonwealthfund.org/publications/fund-reports/2014/jun/mirror-mirror
Simpel toch? Commonwealthfund is geen linkse kerk club. Dus voor rechts aantrekkelijk.
Onverdacht en dan zo’n uitkomst; rien mijerink komt hiervoor terug van zijn pensioenering.
http://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/plenaire_verslagen/detail.jsp?vj=2013-2014&nr=96&version=2
Hoe moeilijk wil je het hebben?
De Minister houdt stug vol dat concurentie en marktwerking, reclame en voorlichting, leiden tot lagere prijzen en betere kwaliteit.
En daarom wordt wijzigen schrappen en minder keuze wordt meer keuze. NewSpeak. Hervormen is dan ook bezuinigen en Innoveren is saneren.
Lees Zorgstelsel op koers of o drift? Van de RVZ.
De Mediator in het systeemmodel Zorgstelsel 2006 is de Rechter.
ANH Jansen
19 juni 2014 / 22:02@Frank
Je vindt het jammer dat ik de bal aan de andere kant leg. Ok, mag. Toch geloof ik dat je artsen niet kunt ontzeggen pogingen te hebben ondernomen om aan tafel te komen met zorginkoop. Wordt in regel afgewimpeld. De effectieve kartelrestricties en intimidatie van huisartsen/LHV door de ACM (voorheen medediningsautoriteit) maken dokters vleugellam om ten aanzien van hun eigen bedrijven aan tafel te komen. Hooguit de regionale BV of coöperatie zit aan. Over ketenzorg.
Ik heb geen idee wie mijn zorginkoper is bij VGZ.
Een mediation zou zinnig zijn als je samen niet tot elkaar komt. Maar we komen nu niet eens bíj elkaar, laat staan tót elkaar.
Tot slot: IGZ en NZa hebben in mijn ogen de afgelopen jaren een kille arrogante en laatdunkende houding aan de dag gelegd jegens artsen. Zij ontstijgen de menselijke maat die nu juist het delicate hart vormt van een goede arts patiënt relatie. De cultuur die gecreëerd is is er een van angst inboezemen, desinteresse in de inhoud van ons vak en minachting voor de intenties van artsen
Rob Schonck
19 juni 2014 / 22:07http://www.berwickforgovernor.com/blog/all-means-all-convention-speech
‘And it is neither liberty nor justice when we surrender to the myth that, if some are to win, others must lose. That in a Commonwealth that thrives, Isaiah must die.
No! Wrong! When injustice wins, no one wins.
For a compassionate Commonwealth, the answers are clear. Are you hungry? Food. Are you lost? Take my hand. Are you sick? Care. Are you idle? Work. Union work.
The problem is lies – lies that endanger our nation. It is a lie that those with great wealth have the right to control our future. It is a lie that corporations are people. They aren’t. It is a lie that the poor make themselves poor; that the sick make themselves sick.
I am sick and tired of those lies, Massachusetts. Let’s point this nation toward truth’
Verder lezen verplicht.
–Kom daar in Nederland is om.
Hier wordt als oplossing van de problemen de instelling van een Mediator bedacht.
ANH Jansen
19 juni 2014 / 22:12Mijn bijdrage schijnt vragen op te leveren.
Op verzoek ga ik dus verder:
Sinds ZN vrije artsenkeuze als een “lek dat gedicht moet worden ” bestempelt, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds ZN ook eerstelijns functionarissen ( inclusief huisartsen) op basis van haar niet-transparante definitie van “kwaliteit” wenst te kunnen weren zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Bron:
https://www.zn.nl/nieuws/zn-nieuws/nieuwsbericht/?newsId=a7d7085e-26c7-4374-9752-d659318f5930
Sinds VWS/ZN niet-gecontracteerde zorgverleners neerzet als “cowboys” en “slechte zorgverleners” , zonder enige onderbouwing, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds mevrouw Schippers een motie om de arts-patiëntrelatie in de zorg als basis te zien van de zorg “overbodig” bestempelt, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds de mening van meer dan 130000 mensen ( red de vrije artsenkeuze) wordt genegeerd, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds mw Bouwmeester VOOR gesponsorde reisjes is van ambtenaren en toezichthouders, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds mevrouw Schippers transparantie inzake de deal met de top van de NZa niet serieus neemt, met als “argument” dat het gaat om “bescherming privacy” , zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds zorgverleners gehouden zijn aan het MBI ( “als je te veel zorg levert, word je gekort op je budget” ) , zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds mevrouw Schippers met droge ogen stelt dat “fusies in de zorg onzin zijn” , zowel bij verzekeraars, als bij ziekenhuizen, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Sinds de politiek onze professionaliteit vergelijkt met producten in de supermarkt, zie ik de afstand politiek/ZN- zorgverleners vergroten.
Mediator?
Ik denk het niet.
E.Kriek
19 juni 2014 / 22:46Berwick for Governor gaat verder:
“Do not be afraid. We will prevail because we will reach for what we pledge: liberty and justice for all.
“All” means that we will end hunger, and homelessness, and poverty in Massachusetts. 3000 hungry children? No! Zero!
“All” means that every single worker has a solid job, a living wage, and a fair share of the American dream.
“All” means handing my grandchildren a planet free from the grip of fossil fuels.
“All” means unshackling our teachers and our children, handcuffed by standardized tests. “All” means an end to the epidemic of addiction, not by growing prisons, but by funding treatment.
And “All” means that we in Massachusetts will take the step that status quo politicians have not had the guts to take: Medicare for All… Single Payer.”
Geen ‘Mediator”, maar een communicator met ballen.
Lees de verslagen van de plenaire ‘debatten’ van 18 en 19 juni over de WMG wijzigingen en stel vast waarom er in Nederland een wereldrecord aan WOB verzoeken wordt ingediend.
Grensoverschrijdende zorg wordt wel degelijk geraakt door deze maatregel. Wachtlijsten zijn niet weg. budgetplafonds worden alleen maar lager gezet en de Minister durft te stellen dat verzekerden maar via de website van de verzekeraar moeten worden geïnformeerd over de gevolgen die dat plafond voor hen heeft.
Deze verzekerden hebben een contract met een verzekeraar. Een privaat contract gelijk een brandverzekering, een inboedelverzekering, een autoverzekering; al deze verzekeringen betalen bij schade uit. Als de verzekeraar niet uitkomt met de ingezamelde premiegelden moet deze bijpassen uit de reserves en volgend jaar de premie verhogen. In de zorg zou dit volgens het prive model schadeverzekeringen ook zo moeten gaan. Zo niet in Nederland blijkbaar.
Door schrappen van art 13 is het lek naar het buitenland gedicht en stoot de verzekerde zijn hoofd tegen het budgetplafond dat de verzekeraar heeft afgesloten met de zorgaanbieder van zijn keuze.
Volgens B Baarsma is het dan logisch dat de zorgaanbieder dan maar gratis zorg moet gaan leveren.
E Bomhoff zit nu door het plafond en W Bos noemt het Stalinistisch, maar wel doelmatig; de resultaten voor de Overheid Begroting zijn fantastisch, maar met marktwerking heeft het niets te maken.
Het IBO komt later met een onderbouwd rapport over effecten schrappen van art 13, inclusief de EU effecten. Laat de Tweede Kamer, in naam de Volksvertegenwoordiging, nu eens zonder last en ruggespraak wachten met stemmen tot IBO met dat rapport is gekomen. Schrappen van art 13 kan je niet terugdraaien, zegt de Minister zelf. De Minister wil geen angst zaaien. Dus even wachten kan dan geen kwaad.
Wat maken nu enige weken uit op 8 jaar?
Een “Mediator’ voor de kamerleden dan maar? Is de Volksvertegenwoordiging er niet voor ‘allemaal’?
anh jansen
20 juni 2014 / 02:10http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/vws/documenten-en-publicaties/rapporten/2014/06/27/ibo-grensoverschrijdende-zorg.html
En zie hier dat schrappen van art 13 Zvw wel degelijk van enorme invloed is op de grensoverschrijdende zorg en dat dit ook de intentie was van de Minister en verzekeraars om dit ‘lek’ van het BKZ te dichten: er komt een hek om Nederland.
‘Verzekerden kunnen er natuurlijk ook voor kiezen om naar een niet-gecontracteerde zorgaanbieder te gaan’.
“De zorgverzekeraar moet (vooralsnog) de zorg dan grotendeels vergoeden (artikel 13 Zvw)14. Op grond van Europese jurisprudentie is de Zvw namelijk zodanig vormgegeven dat de korting op de vergoeding van zorg geleverd door een niet-gecontracteerde zorgaanbieder niet zo hoog mag zijn dat er feitelijk een hinderpaal ontstaat om zorg in te roepen bij een niet-gecontracteerde zorgaanbieder’.
De minister van VWS heeft een wetsvoorstel ingediend om artikel 13 van de Zvw zodanig aan te passen dat zorgverzekeraars grotere vrijheid krijgen om een korting op de vergoeding toe te passen indien een verzekerde met een naturapolis gebruikt maakt van niet-gecontracteerde zorg.
Optie 3: Versterken sturende rol zorgverzekeraar
De werkgroep is van mening dat de zorgverzekeraar in het Nederlandse systeem handvatten heeft om bij grensoverschrijdende zorg de regie naar zich toe te trekken. In de praktijk contracteren zorgverzekeraars buitenlandse partijen (met name in buurlanden) om grip te krijgen op grensoverschrijdende zorg. Dat contracteren is een sturingsinstrument dat de werkgroep onderschrijft. De positie van de zorgverzekeraar als regisseur van zorg wordt versterkt als de beoogde aanpassing van artikel 13 Zvw doorgang vindt.
Optie 4: Bewerkstelligen communicerende vaten
Toenemend gebruik van grensoverschrijdende zorg door Zvw-verzekerden wordt momenteel niet verrekend met het macro-prestatiebedrag (mpb)15. Dat betekent dat het binnenlandse kader niet naar beneden wordt bijgesteld als er meer zorg in het buitenland geleverd wordt.
4a) De werkgroep beveelt aan om de binnenlandse zorguitgaven en de uitgaven aan grensoverschrijdende zorg voor Zvw-verzekerden als communicerende vaten te beschouwen om zodoende een betere macrobeheersing te bereiken.
Wanneer sprake is van hogere uitgaven aan zorg in het buitenland, dan betekent dit dat de toegestane binnenlandse zorguitgaven met eenzelfde bedrag verlaagd worden. Belangrijk hierbij is dat de spelregels voorafgaand aan het jaar duidelijk zijn voor alle partijen: het mpb kan dan dus alleen in de toekomst worden aangepast en niet met terugwerkende kracht.
De uitgaven laten een sterke groei zien van 409 mln. euro in 2007 tot 727 mln. euro in 2012 (Begroting 2014).
De snelle stijging van de Zvw-uitgaven aan grensoverschrijdende zorg is niet in lijn met het kabinetsbeleid waarin een zeer beheerste groei van de Nederlandse zorguitgaven centraal staat.
–En zo gaat het maar door.
Wie nu nog durft te stellen dat schrappen van art 13 Zvw niets te maken heeft met grensoverschrijdende zorg heeft toch wat gemist en de Tweede Kamerleden die voor dit schrappen hebben gestemd zonder dit IBO rapport af te wachten moeten zich in hun hoedanigheid van Volksvertegenwoordiger flink gaan schamen.
Zelf lezen hoe de Regering/Minister denkt over EU richtlijnen en de patiëntenrechten en dan met name hoe deze te omzeilen.
Lea Bouwmeester: de verzekerde heeft nu meer te kiezen………
Een gotspe.
anh jansen
28 juni 2014 / 01:34