De patiënt als kennisbron
Prachtige presentatie van neuroloog Bas Bloem (UMC St Radboud) gisteren op TEDx in Maastricht. Eerst bracht hij in een rollenspel met een patiënt de ouderwetse geneesheer in beeld, die vanuit zijn ivoren toren op de patiënt neerkijkt. En vervolgens liet hij zien hoe hij écht werkt met de Parkinsonpatiënten die hij behandelt. “Ik zou niet anders kunnen dan me als partner van de patiënt opstellen”, zei hij. “En ik vind dat het eigenlijk ook niet anders kán als je dokter bent.”
Dat het toch nog steeds vaak anders is, bewezen de patiënten die tijdens TEDx aan het woord kwamen. Ragna van den Berg bijvoorbeeld, die geen genoegen nam met het advies anti-epileptica of antipsychotica te slikken als behandeling na een gebarsten aneurysma in haar hersenen. Via internet vond ze artsen die haar alternatieven boden, waardoor ze de regisseur over haar eigen ziekteproces werd. Maar daarvoor moest ze dus zelf wel het nodige doen. Of Sophie van der Stap, het meisje dat kanker kreeg en daarover het boek Het meisje met de negen pruiken schreef. Zij sprak de hoop uit dat artsen kankerpatiënten helpen hun ‘cancer holiday’ te beleven, waarmee ze bedoelde dat de arts moet beseffen dat een patiënt meer is dan zijn ziekte alleen. Omdat de artsen verzaakten, had zij negen pruiken nodig om die ‘cancer holiday’ werkelijkheid te maken.
David deBronkart (e-patient Dave) stelde dat de patiënt de minst gebruikte kennisbron in de zorg is. Zijn ‘Let patients help’ klonk bijna als een wanhoopskreet. De rol van de patiënt in het zorgproces kan duidelijk nog beter worden benut.
