De rol van de bestuurder
Bestuurders in de zorg (en in het universitair onderwijs) moeten geboren samenwerkers en netwerkers zijn, betoogt Yvonne van Rooy, voorzitter van NVZ vereniging van ziekenhuizen, in de nieuwe editie van Leren van. Dit tijdschrift, een uitgave van Pensioenfonds Zorg & Welzijn, heeft steeds een gasthoofdredacteur en in dit geval was dat Louise Fresco, bestuurder van Wageningen UR. Zij onderschrijft de stelling van Van Rooy, maar benadrukt ook hoe moeilijk het is voor bestuurders om hieraan invulling te geven. Zij hebben immers te maken met mensen met verschillende opvattingen, en bovendien mensen die op korte termijn ongelijksoortige doelen nastreven. Wie kijkt naar hoe bestuurders en medisch specialisten zich tot elkaar verhouden, begrijpt wat zij bedoelt. Wie kijkt naar hoe bestuurders en zorgverzekeraars zich tot elkaar verhouden ook. Toch voegt Fresco eraan toe dat de partijen wel dezelfde langetermijnbelangen hebben. Ook een terechte constatering lijkt mij. Tenminste, dat hoop ik toch. Ze zeggen immers allemaal: ‘We doen het voor de patiënt’.
Van Rooy en Fresco besteden ook aandacht aan het feit dat de zorg (en het onderwijs) onder het vergrootglas ligt van de maatschappij. Ieder incident leidt tot een hype en de roep om meer regels. “We moeten dus als bestuurders het gesprek aan met de samenleving om uit te leggen dat alles een kwestie van keuzes is, dat aan iedere keuze kosten vastzitten en dat incidenten nooit uit te sluiten zijn”, stelt Fresco.
Daarin heeft ze beslist gelijk. We zien het in de praktijk echter nog niet zo veel gebeuren. Tijd voor keukentafelgesprekken, beste bestuurders?
1 reactie
Ik denk niet dat het probleem zit bij de zrreverlgneos.Het probleem ligt eerder bij de burgers, die een grenzeloos vertrouwen hebben in de reguliere gezondheidszorg.Bovendien zijn de meeste mensen niet geinteresseerd om zelf stappen te ondernemen om gezond te worden. Zodra ze wat mankeren lopen ze naar een arts en willen dat die arts hen geneest, zonder dat ze daar zelf wat voor hoeven te doen.Het is die houding die moet veranderen, mensen moeten zichzelf gaan informeren over wat er mogelijk is.Zodra de burgers zichzelf gaan informeren, en gaan begrijpen dat hun gezondheid hun eigen verantwoordelijkheid is, dan is het voor de zrreverlgneos een kwestie van kiezen of delen en de mensen de behandelingen te geven waar ze wat aan hebben, of nog beter de mensen te vertellen hoe ze zichzelf kunnen genezen.Ik denk dat het belangrijk is om een goed onderscheid te maken tussen de Pharmaceutische Industrie en de zrreverlgneos. In principe zou daar een goede scheiding tussen moeten bestaan (en dat is iets dat de burgers ook zouden moeten verlangen van hun zrreverlgneos).Er zal een bewustwordingsproces moeten plaatsvinden. De burgers moeten begrijpen dat de meeste gezondheidsproblemen niet met de huidige farmaceutica opgelost kan worden. Ze moeten ook begrijpen dat de pharmaceutische industrie weinig belang heeft bij het genezen van ziekten. En ze moeten zich bewust worden dat veel gezondheidsproblemen door ons eten, ons milieu en zelfs onze geestelijke gesteldheid worden veroorzaakt.
Novo
10 november 2014 / 09:25