De zorg is de hele maatschappij
Guusje ter Horst, voorzitter van de HBO-raad, is tevreden over het feit dat het afgelopen collegejaar flink veel meer studenten kozen voor een hbo-studie in de gezondheidszorg. De instroom is met 6,5 procent toegenomen ten opzichte van 2009. De opleiding verpleegkunde groeide nog harder, namelijk met 9,5 procent. “Deze studenten hebben na hun afstuderen een baan voor het uitkiezen”, stelt Ter Horst.
Dat is ook zo, en het is inderdaad een mooi gegeven dat de instroom zo stijgt. Maar kiezen voor een opleiding betekent nog niet dat iemand deze ook afmaakt. Of dat die studie leidt tot een baan in de gekozen studierichting. Of dat iemand na een poosje niet toch weer een carrièreswitch maakt. Geen reden om al te vroeg te juichen dus. Niet voor niets wordt in relatie tot werken in de zorg zo de nadruk gelegd op boeien en binden. Je moet niet alleen mensen zien te vinden voor een baan in de zorg, je moet ze ook nog eens een baan bieden die zó interessant is dat ze blijven.
Afgezien daarvan, vraag ik mij af waarom het onderwerp werken in de zorg nooit breder wordt neergezet. In de zorg kun je ook aan de slag al gastvrouw, voorlichter, econoom, fiscalist, huismeester, kok, hygiënist, jurist, planner, secretaresse, voedingsdeskundige, psycholoog, HR-manager, projectbegeleider, analist, salarisadministrateur, systeembeheerder, bedrijfsjournalist en nog veel meer.
De zorg is de hele maatschappij. En als dat meer zou worden benadrukt, zou het ook veel gewoner worden om te kiezen voor een baan in de zorg, en komt die sector van het imago af dat er nu aan kleeft. De gemiddelde scholier heeft geen idee welke carrièrekansen er liggen binnen al deze en nog veel meer beroepen in de zorg. Het is een enorme gemiste kans dat dit nooit belicht wordt.
