Doel en middel
Het is natuurlijk mooi dat het CDA bij monde van Joba van den Berg zegt te zullen blijven letten op de bereikbaarheid van acute zorg in de regio, nu minister Ernst Kuipers (VWS) heeft laten weten deze zorg op de schop te gaan nemen. Maar hetzelfde zal toch ook gelden voor de andere politieke partijen in de Tweede Kamer. En voor Kuipers zelf, mogen we aannemen.
Dat over een week de gemeenteraadsverkiezingen zijn, kan een rol spelen in deze stevige taal. Van den Berg verwijst ook naar haar initiatiefnota uit 2019 om het lokale bestuur te laten meepraten over grote veranderingen in het zorglandschap. “Mijn indruk is dat veel regio’s helemaal niet weten dat ze medezeggenschap hebben over grote veranderingen in het zorglandschap”, zegt ze. Het onderwerp is in ieder geval geen top of mind in de verkiezingsdebatten.
‘Veranderingen in zorglandschap niet top of mind in de verkiezingsdebatten’
De vraag is echter: wat wordt precies bedoeld met die bereikbaarheid? Betekent dit een aanbod voor acute zorg voor iedereen dichtbij? Of betekent het een aanbod voor acute zorg waar de dienstdoende professionals voldoende patiënten krijgen om hun expertise op peil te houden, en beschikken over de juiste faciliteiten om de zorg ook zelf te kunnen leveren als de complexiteit daar wat hogere eisen aan stelt?
Vermindering van het aantal SEH’s is geen doel op zich, stelt Kuipers, maar concentratie van acute zorg binnen regio’s vindt hij wel een optie. Dit laat zich lezen als: vermindering van het aantal SEH’s kan wel een middel zijn om een doel te bereiken. De bereikbaarheid van acute zorg in de regio waarborgen bijvoorbeeld.