Drempelloze eigen huisarts

Opvallend dat de Landelijke Huisartsen Vereniging tegenstander blijft van invoering van een eigen bijdrage voor bezoek aan de huisartsenpost. Voor bezoek aan de eigen huisarts kan ik mij deze stellingname voorstellen – al vind ik die ook daar een discussie waard – maar de huisartsenposten zijn echt een ander verhaal.

De posten zijn ontstaan omdat de huisartsen niet langer bij nacht en ontij klaar wilden staan voor hun patiënten. Begrijpelijk, want een huisarts heeft ook zijn nachtrust nodig. Het credo veranderde hiermee gaandeweg van ‘de huisarts is 24/7 beschikbaar’ naar ‘huisartsenzorg is 24/7 beschikbaar’. Een duidelijk verschil: op de post treft de patiënt doorgaans niet de eigen huisarts, maar een werknemer die de patiënt en diens medische geschiedenis niet kent. En in (te) veel gevallen blijkt dit ook niet relevant, omdat de zorgvraag van de patiënt helemaal niet de urgentie heeft die hij er zelf aan toekent.

In het licht van dit gegeven kun je wel blijven volhouden dat er geen drempel mag zijn voor toegang tot de huisarts, maar dat uitgangspunt verliest aan geloofwaardigheid als geen rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de posten en de manier waarop mensen daarvan gebruikmaken. De discussie zou zuiverder zijn als die uitging van de stelling: er mag geen drempel zijn voor toegang tot de eigen huisarts.

Delen