Durven delen

Een minister die teleurgesteld is in zorgaanbieders die zich niet aan richtlijnen houden, is een naïeve minister. De teleurstelling van Edith Schippers (VWS) richt zich op de zorgaanbieders die betrokken zijn bij medicatieveiligheid. Zij geven het onderwerp onvoldoende urgentie in het dagelijks handelen, schrijft Schippers in een brief een de Tweede Kamer.

De minister had beter moeten weten. People don’t do what you expect, they do what you inspect. Hetzelfde geldt voor het naleven van de hygiënemaatregelen op de operatiekamer en de verpleegafdelingen. Mensen weten wel aan welke regeltjes ze zich allemaal moeten houden. Maar het is net als in het verkeer: als voetgangers loop je toch gewoon door rood als je denkt veilig de overkant te kunnen halen. Behalve als die ene auto die je in de verte ziet aankomen een politieauto is natuurlijk, want door de rode en blauwe strepen op die auto word je er vanzelf aan herinnerd dat je op het punt staat iets te doen wat niet mag. En dan laat je het wel.

Overal waar zorg geboden wordt een politieagent neerzetten dan maar? Dat wordt kostbaar, en is bovendien een erg negatief signaal naar de meerderheid van de zorgprofessionals die wel zorgvuldig werken. Het is de KNMP die – in een interview in het vaktijdschrift Nursing – een goed punt naar voren brengt: maak gebruik van de verpleegkundige. Die werkt dicht op de huid van de patiënt en ziet daarom vaak als eerste dat er iets niet pluis is.

Verpleegkundigen kunnen de oren en ogen van de dokters en apothekers zijn op het gebied van medicatieveiligheid. Alleen moeten die dokters en apothekers hen dan natuurlijk wel deze plek op het podium gunnen.