Economisch perspectief

In de discussie die momenteel op social media wordt gevoerd over de toekomst van ons zorgstelsel, worden economen nogal eens in de hoek gezet als kille cijferfetisjisten die alleen oog hebben voor harde feiten maar voorbijgaan aan wat de ontwikkelingen in de zorg voor mensen betekenen. Naar mijn idee een wat kortzichtige stellingname, want het is toch echt wel handig om je op feiten te baseren als je een stelsel wilt ontwikkelen waarin de zorg ook op termijn beschikbaar, betaalbaar en van goede kwaliteit is.

Sinds vorige week hebben we er weer een econoom bij die iets zegt over ons zorgstelsel: Joseph Newhouse. En deze Amerikaanse hoogleraar zorgbeleid aan de Harvard universiteit zegt dingen die hout snijden. Dat de hoge zorgkosten in ons land niet zozeer samenhangen met ons zorgstelsel bijvoorbeeld, maar vooral met het hoge inkomensniveau in ons land. Dat patiënten vrije artsenkeus minder belangrijk vinden dan soms wordt gesuggereerd. Of dat het verantwoord is om gebruik te maken van een eigen risico, want: in een land met een stelsel met eigen betalingen gebruiken mensen minder zorg zonder dat dit gemiddeld genomen een negatief effect heeft op hun gezondheid.

Behoefte aan genuanceerde discussie over inzet eigen risico als rem op de zorg

Dit betekent niet dat de discussie over het eigen risico nu in de onderste bureaula kan – het is wel degelijk terecht dat discussie bestaat over de hoogte ervan en over de manier waarop het het best kan worden ingezet als rem op de zorgconsumptie. Als het betekent dat een bepaalde bevolkingsgroep niet meer naar de tandarts gaat bijvoorbeeld, schiet het mogelijk zijn doel voorbij. Maar het is wel een signaal dat het nuttig is om de discussie over het eigen risico op een genuanceerde manier te voeren, en dat stellen dat het maar helemaal moet worden afgeschaft misschien toch iets te simpel is.

Delen