Eerste stap

De openbaarmaking van de behandelcijfers voor kanker door het UMC St Radboud heeft tot een stroom aan reacties geleid en zoals te verwachten waren die niet allemaal even genuanceerd. Om te beginnen werd in een aantal reacties de vergissing begaan het verhaal te beperken tot sterftecijfers, terwijl het veel breder is. Het gaat om uitkomsten van de behandeling, inclusief de wachttijden en de tevredenheid van de patiënten. De manier waarop het initiatief door sommigen werd ‘vertaald’ naar alleen sterftecijfers laat zien hoe gevoelig het publiceren van dit soort cijfers ligt.

Het volgende dat opvalt, is hoezeer de reacties op het besluit van het Radboud van elkaar verschillen. De een stelt dat ze niets zeggen. Een tweede vraagt zich af of de gemiddelde patiënt in staat is ze correct te interpreteren. En een derde noemt het een doorbraak. Tot die laatste categorie behoort KWF Kankerbestrijding, dat het een goed initiatief noemt en de vraag stelt welk ziekenhuis volgt.

Deze laatste reactie vind ik veruit de meest ter zake doende. Nee, deze cijfers zeggen op zich niet zo veel, zolang we ze niet kunnen vergelijken met de cijfers van andere ziekenhuizen. En nee, de interpretatie van de cijfers zal niet voor iedereen even eenvoudig zijn. Het punt is alleen dat er niets verandert zolang de betrokken partijen alleen maar blijven praten over de voors en tegens, maar niets concreets doen. Iedere vorm van vooruitgang begint met een eerste stap en Radboud heeft het lef gehad om die te zetten. Alle andere ziekenhuizen niet, het Radboud wel. Dit zet alle andere ziekenhuizen even op afstand. Maar het dwingt hen ook tot actie. En daar is niets mis mee.