Eigen bijdrage

“Wilt u misschien een klein bedragje extra betalen? We hebben het nodig om de stijgende personeelskosten, huur- en energieprijzen te betalen.” De Nederlandse Zorgautoriteit laat weten de laatste tijd meerdere meldingen te hebben ontvangen van zorgaanbieders die een soortgelijk verzoek aan patiënten doen.

Dit is niet toegestaan, meldt ze. En minister Ernst Kuipers zegt hetzelfde. Ook Patiëntenfederatie Nederland laat van zich horen. Als aanbieders te hoge kosten hebben, mogen ze dit niet afwentelen op de patiënt, stelt die. Terecht natuurlijk.

‘Dan zijn het toch gewoon weer de patiënten die het betalen’

De betreffende zorgaanbieders wijzen naar de zorgverzekeraars, met de boodschap dat die hun hogere tarieven moeten bieden. Dat is inderdaad een optie. Het punt is natuurlijk wel: als ze dit doen, dan zijn het toch ook gewoon weer de patiënten die het betalen, omdat het zich vertaalt in de zorgpremie. En dan is het ineens geen vrijwillige bijdrage meer, want de zorgverzekering is een verplichte verzekering. Het is aannemelijk dat patiënten dit even onwenselijk zouden vinden als geconfronteerd worden met een zorgaanbieder die ze om een klein bedragje extra vraagt.

Onder de streep is er feitelijk maar één echte oplossing. Die is dat mensen zich bewuster worden van het feit dat niet ieder probleem waarmee ze belast zijn een probleem is dat in de zorg kan worden opgelost. Ook dat is te interpreteren als een vorm van eigen bijdrage.