Even afrekenen

De beslissing van Rutte III om het eigen risico toch te handhaven op 385 euro, is nu niet bepaald het grote nieuws dat de media ervan maakten. Uit de berichtgeving bleek immers al meteen dat in ruil hiervoor de premie voor de zorgverzekering in 2018 tien euro per jaar hoger wordt. Met andere woorden: linksom of rechtsom betalen we het toch zelf. Ook voor degenen die roepen dat het eigen risico als ‘boete op ziek zijn’ eigenlijk helemaal moet worden afgeschaft iets om goed rekening mee te houden.

Zoals de Raad van State ons eerder deze week duidelijk maakte, bij de presentatie van de Miljoenennota 2018, blijven de collectieve uitgaven voor zorg stijgen. Nu al zijn de zorg en sociale zekerheid goed voor zo’n 60 procent van de uitgaven van het Rijk. En wie bedenkt dat internationale afspraken over defensie-uitgaven, het klimaat en hervormingen van de arbeidsmarkt en pensioenen ons de komende jaren veel geld gaan kosten, beseft dat we snel in de problemen komen als niets gebeurt om het tij te keren. De Raad van State pleit hierom voor ‘het opnieuw doordenken van de balans tussen publieke en private zorgfinanciering (vrij vertaald: de burger meer zelf laten betalen) en ook van de vraag welke risico’s collectief moeten worden gedragen (en welke dus niet).

Linksom of rechtsom betalen we het toch zelf

Dus wat willen we? Zeg het maar. Als we meer zelf moeten gaan betalen, wordt onze individuele bankrekening kleiner. En als we geen antwoorden vinden op die fundamentele vragen over de zorg en onze uitgaven stijgen harder dan onze inkomsten, dan gaat de collectieve welvaart omlaag. Verpleegkundig specialist Katja van Essen plaatste hier via Twitter een interessante kanttekening bij: ‘En de vraag is dan, is dat erg, minder welvaart maar wel goede zorg… Of is goede zorg ook welvaart?’

Delen