Even geduld a.u.b.

Wie nog verbaasd is over het feit dat de Treeknorm voor steeds meer ziekenhuisbehandelingen fors wordt overschreden, heeft jaren niet opgelet. Sinds 2016 is sprake van een sterk stijgende lijn tot 2023, en voor 2024 zal het beeld er niet heel anders uitzien.

Voor 2025 en verder trouwens ook niet. De voorgenomen verlaging van het eigen risico per 2027 kan het probleem zelfs nog vergroten. Dat weet de minister ook, want ze gaf direct toe te verwachten dat het beroep op medische zorg hierdoor zal toenemen. Daarbij kan haar plan voor triage er weliswaar voor zorgen dat de patiënten met de grootste urgentie het eerst aan de beurt komen. Maar daaraan hebben de patiënten die geen urgentie hebben maar voor wie een behandeling wel noodzakelijk is niet zoveel. Hun werkgevers evenmin, als de gezondheidsklacht tot verminderde arbeidsinzetbaarheid leidt. Om maar te zwijgen van wat het betekent voor de zzp’ers, die vaak geen financieel vangnet hebben.

‘De Treeknorm wordt voor steeds meer ziekenhuisbehandelingen fors overschreden’

Ook het overeind houden van de streekziekenhuizen – een speerpunt in Fleur Agema’s beleid – gaat de Treeknorm voor ziekenhuisbehandelingen niet dichterbij brengen. Daardoor komt immers niet ineens meer zorgcapaciteit beschikbaar, want het personeelstekort in de zorg wordt er niet mee opgelost.

Meer aandacht voor preventie zou helpen. In het hoofdlijnenakkoord lezen we daarover: ‘Preventie meer centraal, inclusief sport en bewegen, om de gezondheid te verbeteren, gezondheidsverschillen te verkleinen en de zorgvraag te beheersen’. Maar aan concrete invulling hiervan ontbreekt het. Het ligt redelijk voor de hand dat juist mensen met een lager inkomen hun lidmaatschap van een sportvereniging zullen opzeggen als sporten duurder wordt. Wat dit voor het verkleinen van gezondheidsverschillen of het beheersen van de zorgvraag betekent, is duidelijk. Wat het betekent voor die Treeknorm dus ook.