Fair trade

Met bovenstaande kop hoop ik uw aandacht te trekken voor een verhaal over eerlijke handel en ik realiseer me dat u daarbij mogelijk aan Max Havelaar denkt. Maar de handel die ik onder de aandacht wil brengen, is die van de effectenwereld.

De mate waarin kopers en verkopers over nieuws kunnen beschikken, heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de verdeling tussen winnaars en verliezers op effectenmarkten. Het nieuws over het einde van de Eerste Wereldoorlog bereikte niet iedereen tegelijkertijd. Beleggers in het bezit van duiven maakten hun fortuin ten koste van beleggers die nog wachtten op de postkoets. In de huidige tijd met supersnel internet verwacht vrijwel niemand dat tijdverschillen nog een belangrijke rol spelen bij winst of verlies op effectenmarkten.

Flitshandelaren vechten een strijd om microseconden

Maar wat blijkt: zogenoemde ‘flitshandelaren’ profiteren van de korte afstand tussen hun handelssystemen en die van de effectenbeurzen. Sommige beurzen verdienen grof geld omdat ze flitshandelaren computers laten plaatsen in het beursgebouw. Dichterbij kan niet! Daarmee hebben flitshandelaren op andere beleggers een voorsprong van microseconden.

Als flitshandelaren langzame orders zien aan-komen, nemen ze posities in die uw aan- of verkoop net iets ongunstiger maken. Dat gaat niet om euro’s per aandeel, in beginsel is het centenwerk. Maar met vele miljarden transacties is dat een zeer lucratieve handel. Michael Lewis schreef er het boek Flash Boys over. Fascinerend, maar de oneerlijkheid maakt sommige lezers tegelijkertijd witheet.

De ‘centenpikkerij’ door flitshandelaren betekent niet dat u de effectenmarkten de rug moet toekeren; daarvoor is de schade op individueel niveau niet groot genoeg. Positief is dat er inmiddels initiatieven zijn die ‘gewone’ beleggers beschermen tegen de streken van flitshandelaren, zoals iextrading van Brad Katsuyama, de man die de knuppel in het hoenderhok van de flitshandel gooide.

Laat u bij sparen en beleggen altijd goed adviseren.