Geborgen

De herfst is een jaargetijde dat bij mij doorgaans een positieve associatie oproept. Waarschijnlijk omdat ik in november jarig ben en dat is als kind iets om naar uit te kijken. Tenminste, als je een bevoorrecht kind bent, geboren in een veilig land en een stabiel gezin. Voor mij luidde de herfst altijd een periode van gezelligheid in. Vroeg donker, gordijnen dicht en dan lekker op de bank de feestelijkheden afwachten. Warm en geborgen. En hoewel ik die verjaardag allang niet interessant meer vind, geeft de herfst me elk jaar weer datzelfde gevoel.

Dat niet iedereen dezelfde associatie heeft met dit grillige jaargetijde, bleek toen we op de redactie zochten naar een goede foto en covertekst voor het nummer dat nu voor u ligt. Bij de foto kwamen we niet veel verder dan allerlei varianten op kleurig gevallen blad en bij het bedenken van een coverkreet vlogen we alle kanten op. Even grillig als de herfst zelf. ‘Eindelijk herfst’, kon er gewoon niet in bij de meesten. ‘Lekker naar binnen’, klopte niet met de inhoud van de lifestyle-artikelen. En koppen die gericht waren op de inhoudelijke artikelen rondom de zorgprofessie, pasten niet bij de uiteindelijk gekozen foto.

Een midlifecrisis ligt al maanden op de loer, maar als ik de kranten opensla, ben ik direct genezen

Het niet vinden van een overkoepelende covertekst, betekent in ons vak dat de samenhang tussen de artikelen ontbreekt. Maar dat past dan weer wel bij een periode waarin het weer wisselvallig is, de verschillende uitdagingen waarvoor we staan in de sector, onze heterogene doelgroep en de chaos in de wereld. Zo beschouwd is het dus toch nog een samenhangend nummer geworden, want dát zit er allemaal in.

Rest mij nog de wens uit te spreken dat u een najaarsdip (of erger) bespaard blijft en dat u in een veilig huis met een kop cappuccino of een goed glas wijn in de hand, dit tijdschrift leest. Het liefst bij een openhaard natuurlijk en met uw dierbaren in de buurt. Want dat alles is niet iedereen gegeven. Deze herfst ga ik mijn vijftigste verjaardag vieren. Een midlifecrisis ligt al maanden op de loer, maar als ik de kranten opensla, ben ik direct genezen.

Delen