Gedeeld belang

Het is uniek dat de academische ziekenhuizen hun eigenbelang aan de kant schuiven en samen leren van praktijkvariatie. Don Berwick, Amerikaans expert op het gebied van kwaliteit en patiëntveiligheid, zei dit recent tijdens de invitational conference Sturen op kwaliteit van het consortium Kwaliteit van zorg van de NFU.

Mijn eerste reactie toen ik dit las, was: wat goed dat de academische centra dit doen. Zo hoort het ook tenslotte: leren van elkaar. Onderzoeken welke variatie in gelijksoortige behandelingen bestaat en dan bepalen of die variatie gewenst is of ongewenst. Is die variatie gewenst, dan betekent dit dat behandelaars goed rekening houden met individuele patiëntkarakteristieken. En is die ongewenst, dan kunnen alle behandelaars leren van de best practice en kan dus over de volle breedte een kwaliteitsverbetering tot stand worden gebracht. Alle lof daarom voor wat de academische centra op dit gebied aan het doen zijn, laat daarover geen misverstand bestaan. Dit is wat alle zorgaanbieders zouden behoren te doen.

Maar toch, dat zinnetje van Berwick. ‘Uniek dat de academische ziekenhuizen hun eigenbelang aan de kant schuiven’? Ik ben ervan overtuigd dat hij het als een compliment bedoelde, maar het werpt wel een vraag op. Wat is dan dat eigen belang? Ik hoop toch dat dit niets anders is dan de best mogelijke zorg voor de patiënt leveren. Met andere woorden: ik ga ervan uit dat het eigenbelang en het patiëntbelang samenvallen. Zo niet, dan klopt er iets niet.

Delen