Geen gehoor
Is zorg er voor de zorgaanbieders of voor de patiënten die ervan afhankelijk zijn? Over die vraag moest de rechter zich buigen in de zaak die drie leveranciers van hoorzorg (Beter Horen, Schoonenberg en Van Boxtel) hadden aangespannen tegen Zilveren Kruis. De zorgverzekeraar wil volgend jaar nog maar twee aanbieders contracteren in plaats van drie, wat volgens die drie partijen de inkoop van hoortoestellen ‘onnodig en onverantwoord’ onder druk zet. Zilveren Kruis stelt daar tegenover dat het voor haar klanten met ouderdomsslechthorendheid hoorzorg aan huis wil gaan bieden op een door hen gekozen tijdstip, zodat ze niet steeds naar de winkel hoeven. De verzekerde hoeft bovendien geen eigen risico meer te betalen als hij meegaat met de keuze van de zorgverzekeraar.
De rechter liet zijn oren niet hangen naar de klagende partijen, en ik kan mij voorstellen dat degenen die hoorzorg nodig hebben daar niet rouwig om zullen zijn. We weten op basis van het promotieonderzoek van Aafke Victoor dat de patiënt kiest voor de meest voor de hand liggende zorgaanbieder, in dit geval hoogstwaarschijnlijk de audiciën in het dichtbijgelegen winkelcentrum. Die audiciën komt vanaf 2016 zelfs bij de patiënt aan huis én die kan gemiddeld tweehonderd euro eigen risico in zijn zak houden. Tel uit je winst, patiënt.
Het is toch vooral de omzet van die ene aanbieder die niet wordt gecontracteerd die onder druk komt te staan, waarbij het vanuit patiëntenperspectief dus zeer de vraag is of dit ‘onnodig en onverantwoord’ is. Zuur voor die ene aanbieder is het zeker, maar het is niet in het belang van de patiënt om daarmee rekening te houden.
6 reacties
Natuurlijk ging de zaak over het wel of niet moeten aanbesteden, maar het is de vraag of de gevolgen zo positief zijn als FvW hier schetst. ZV kopen toch vooral in op prijs, en de kwaliteit -deels subjectief, deels objectief- wellicht het kind van de rekening.
Alberts
15 juni 2015 / 10:06Je kunt het ook omdraaien: laat de bedrijven maar aantonen dat hun kwaliteit beter is dan die van hun concurrenten en dat die kwaliteit alleen tegen een bepaalde prijs te realiseren is. Dan heeft de verzekerde een goede inhoudelijke reden om voor de ene of de andere aanbieder te kiezen. Als de zorgverzekeraar dan niet volgt wat de patiënt/verzekerde wil, heeft die zorgverzekeraar écht wel een probleem.
Frank van Wijck
15 juni 2015 / 10:45Leestips (ook de reacties tot dusverre) :
http://www.zorgvisie.nl/Financien/Nieuws/2015/6/Audiciens-verliezen-rechtszaak-tegen-Achmea-1776063W/#51178
http://www.zorgvisie.nl/Financien/Verdieping/2015/6/De-zorgverzekeraars-maken-de-hoorzorg-kapot-1776672W/
Alberts
16 juni 2015 / 12:43Als medewerker van Stichting Hoormij/NVVS, wil ik reageren op uw artikel.
Schaf je straks een hoortoestel aan bij een door Zilveren Kruis gecontracteerde audicien, dan betaal je als slechthorende geen eigen risico meer omdat het hoortoestel in bruikleen wordt gegeven. Dat is inderdaad een voordeel. Daar staat tegenover dat je keuzevrijheid sterk wordt ingeperkt. Je wordt – gezien het grote prijsverschil – bijna gedwongen naar een gecontracteerde audicien te gaan. Daar komt bij dat door het krappe inkoopbeleid van verzekeraars, audiciens inkopen op volume en ze vaak maar één voorkeursmerk voeren. En wat nu als je niet uit de voeten kan met de twee merken gevoerd door de gecontracteerde audiciens? Door de prijsdruk wordt ook de tijd die een audicien kan besteden aan de aanpassing gering. Dit kan problemen opleveren als jij een complexere zorgvraag hebt. Het afstellen van een hoortoestel is immers maatwerk wat de nodige tijd vergt.
Nu Zilveren Kruis (en ook andere verzekeraars) het accent bij de inkoop grotendeels verleggen van kwaliteit naar prijs, vrezen wij voor een verlaging van de kwaliteit van hoorzorg. Wij zullen als patiëntenverenigingen dit zorgvuldig monitoren.
Daarnaast staan wij open voor experimenten met thuisaanpassingen, maar nog niet als regulier aanbod. Binnen de hoorbranche zijn in het Nationaal Overleg Auditieve Hulpmiddelen (NOAH) door audiologen, kno-artsen, audiciens en patiëntenorganisaties op basis van de stand der wetenschap afspraken gemaakt over de kwaliteit van hoorzorg en de weg die bewandeld dient te worden om deze goede zorg ook te krijgen. Hierin worden thuisaanpassingen toegestaan voor mensen die bedlegerig zijn, maar (nog) niet als regulier aanbod. Wij kunnen ons best voorstellen dat thuisaanpassingen voordelen kunnen opleveren ook voor andere slechthorenden, maar dan zou eerst aangetoond moeten worden dat de kwaliteit volgens professionele indicatoren minimaal gehandhaafd blijft en dat de klantervaringen positief zijn.
A. van Lynden
6 juli 2015 / 15:01Monitoring van wat er nu gaat gebeuren is zeker waardevol voor de betreffende patiëntengroep, dus het is goed dat dit gebeurt. Ook hebt u gelijk als u zegt dat de kwaliteit gehandhaafd moet blijven. Maar aan de andere kant: als je alleen maar blijft twijfelen en nooit de stap durft te zetten om het anders te gaan doen, kom je er ook nooit achter wat dit kan opleveren.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 20:12Inderdaad moet je stappen durven zetten en open staan voor vernieuwing. Dat doen wij dan ook. Maar wel gecontroleerd door dit eerst in een pilot uit te zetten en de resultaten goed te bestuderen. Pas daarna mag een vernieuwde aanpak worden uitgerold. Zo doet het Zorginstituut dat ook met pakketvernieuwingen, zo willen wij dat dus ook binnen de hoorzorg. Vernieuwingen mogen geen sprong in het diepe zijn, zodat ze ten kosten kunnen gaan van de zorg aan slechthorenden.
A. van Lynden
7 juli 2015 / 08:54