Geen nieuws

Waar is de befaamde Deutsche Gründlichkeit gebleven? De Duitsers voeren een persoonlijke gezondheidspas in die de volledige medische geschiedenis van de patiënt bevat, maar ze vergeten de link te activeren die de zorgaanbieder via een beveiligde verbinding toegang geeft tot die gegevens. En naar verwachting duurt het nog twee jaar voordat die link er is. Daar sta je dan met je pasje.

Maar Duitsland is natuurlijk niet het enige land dat problemen heeft met het opslaan en delen van patiëntgegevens. In eigen land kunnen we er ook wat van, getuige het feit dat we al ruim 300 miljoen euro aan het elektronisch patiëntendossier hebben uitgegeven. En dat terwijl invoering van het landelijk EPD verder weg lijkt dan ooit.

Ondertussen zie ik nog maar weinig media-aandacht voor het toch eenvoudige en praktische alternatief van de usb-stick waarop iedere burger zijn eigen medische geschiedenis kan opslaan en kan tonen aan de zorgaanbieder van zijn keuze. Hoe komt dit? Misschien omdat Nederland nog niet klaar is voor een gezondheidszorg waarin de patiënt de dienst uitmaakt en zelf beslist welke medische gegevens hij wel en niet wil delen met zijn behandelaars. Maar waarschijnlijker is dat die patiënt zelf er nog niet klaar voor is. Je struikelt nog niet echt over de mensen die met zo’n persoonlijk pasje lopen te flaneren. En zolang patiënten zich nog niet massaal met zo’n pasje melden bij de zorgaanbieders, is het geen hard nieuws en doen kranten er dus niets mee.

Dit rechtvaardigt de vraag of de gemiddelde Nederlander eigenlijk wel geïnteresseerd is in het onderwerp EPD. Ik vrees dat het antwoord teleurstellend is.