Gezond initiatief

In het kader van gezondheidsbevordering wordt al jaren gediscussieerd over de vraag wat een wijk tot een gezonde of een ongezonde wijk maakt. Soms ontstonden op basis hiervan mooie initiatieven, zoals Gezonde Wijk Overvecht in Utrecht, opgezet door de gemeente en Achmea divisie zorg en gezondheid, samen met de partners in de wijk.

Het RIVM komt nu voor de Amsterdamse wijk Slotermeer met een andere aanpak. Voor het project ‘Kijk! Een gezonde wijk’ wordt gebruikgemaakt van een app die het initiatief heel nadrukkelijk bij de bewoners in de wijk legt. Met die app kunnen zij gezond en ongezond gedrag in hun wijk registreren. Op Twitter las ik direct de reactie dat dit een vorm van naming and shaming is die nergens toe leidt. Het lijkt mij erg vroeg om die conclusie te trekken. Als bewoners registreren dat hangjongeren een speelveldje gebruiken om te roken en daarmee kinderen verhinderen om er te spelen, kún je dat inderdaad zien als naming and shaming van die hangjongeren. Maar je kunt het ook gebruiken als aanknopingspunt om die jongeren een alternatieve plek te bieden of hulp te bieden voor het vinden van zinvoller tijdverdrijf.

Nieuwe aanpak Slotermeer gaat verder dan alleen klagen over wat niet goed gaat

Bovendien gaat het initiatief verder dan alleen klagen over wat niet goed gaat. De bewoners hebben inspraak gehad in de opzet van het project, waarbij hun ook is gevraagd wat zij nu eigenlijk onder gezondheid verstaan. De antwoorden die daaruit kwamen, wezen op een veel bredere definitie van gezondheid dan alleen afwezigheid van ziekte. Voor veel mensen was eenzaamheid bijvoorbeeld een belangrijk thema. Er bleek een duidelijke behoefte te bestaan aan plekken om elkaar te ontmoeten. Als het stadsdeel initiatieven ontplooit om in die behoefte te voorzien – of nog beter: bewoners faciliteert om die initiatieven zelf te ontwikkelen – is al mooie winst geboekt.