Goede voornemens
Van ruilen komt huilen, houden we kinderen voor. Scheiden doet lijden is de volwassen variant hiervan. Leed dat beperkt kan worden door – hoe toepasselijk in deze maand vol goede voornemens – het doel dat u zich stelde bij aanvang van het huwelijk, ook daadwerkelijk uit te voeren. Neemt u een periodiek verrekenbeding op in uw huwelijkse voorwaarden, deel uw overgespaarde inkomsten dan ook daadwerkelijk aan het einde van het kalenderjaar. Lees: Nu!
Stefan, een goede vriend van mijn ouders, had toen hij trouwde al een eigen praktijk. De praktijk was gevestigd in het woon-/praktijkpand dat hij enkele jaren voor het huwelijk kocht. Toen zijn vrouw aankondigde van hem te willen scheiden en de helft van de waarde van de woning en de praktijk eiste, waande hij zijn bezittingen veilig. Alimentatie zou hij wellicht wel moeten gaan betalen, maar zijn vermogen delen, daarvan kon geen sprake zijn, dacht hij.
Zijn vrouw dacht daar anders over. Het pand was weliswaar voorafgaand aan het huwelijk alleen door Stefan gekocht , ze woonden wel al samen destijds. En de praktijk, daar had zij ook al die jaren offers voor gebracht.
Stefan sloeg de huwelijkse voorwaarden er nog eens op na en haalde opgelucht adem. Hij wist dat een niet uitgevoerd periodiek verrekenbeding er toe kon leiden dat er bij het einde van het huwelijk alsnog verrekend moest worden bij helfte. Maar hij meende dat het aangebrachte vermogen buiten die verrekening bleef.
Wat Stefan over het hoofd zag, is dat er toch recht kan zijn op verrekening bij einde van het huwelijk als een deel van de overgebleven inkomsten niet jaarlijks bij helfte verdeeld zijn, maar bijvoorbeeld in een privé bezitting, zoals de praktijk, zijn gestopt. Of zijn aangewend voor de betaling van de premies voor een kapitaalverzekering, waarmee de hypotheek die op de tot het privé vermogen behorende woning ruste, is afgelost. Dit laatste kan de ex-partner recht geven om mee te delen in de waardestijging van de woning. Dat klinkt heden ten dage wellicht als een utopie, maar voor woningen die zijn aangekocht in de vorige eeuw mag nog steeds worden aangenomen dat de huidige waarde hoger is dan de waarde van, pak ’m beet, een jaar of veertig geleden.
U kunt zich voorstellen dat het ongelofelijk moeilijke berekeningen zijn om te maken. Neem het voorbeeld van de aflossing van de hypotheek met niet verrekende overgespaarde inkomsten. Niet alleen moet bepaald worden wat de waarde van de woning was op het tijdstip van het aangaan van het huwelijk, maar ook op het tijdstip van aflossing van de hypotheek. Hoe doet u dat, jaren na dato? En dat ook nog eens op een moment dat u elkaar wellicht nauwelijks kan luchten of zien. Niet het meest geschikte tijdstip om tot een gezamenlijk standpunt te komen. Om nog maar te zwijgen over de deceptie ten aanzien van uw veilige gewaande vermogen.
Het moge duidelijk zijn. Verreken! Maak er niet alleen een goed voornemen van, doe het. Ook als het er in de afgelopen jaren bij in is geschoten. Want door nu alsnog actie te ondernemen, rekent u zich in het slechtste geval niet rijker dan u in werkelijkheid bent. En met wat meer geluk kunt u hiermee zelfs voorkomen dat u hetzelfde overkomt als Stefan. Oftewel, zoals Stefan het tegenwoordig zegt: beter ten halve gekeerd, dan ten einde gedwaald.
