Goede voornemens

In de afspraken van de Kunduzcoalitie wordt veel nadruk gelegd op extramuralisering van de zorg in de AWBZ. Zo’n zinnetje staat er mooi, maar hoe ga je dit doen in de praktijk?

Neem alleen al de ouderenzorg. Nu al wonen zes van de zeven tachtigers nog in hun eigen woning en ontvangen ze daar dus de zorg waarop ze in het kader van de AWBZ recht hebben. Moet dit opgerekt worden naar de 85-jarigen, de 90-jarigen? Op een gegeven moment is het menselijk lichaam gewoon óp, en heeft het een zodanig intensieve verzorging nodig dat het efficiënter is die voor grotere groepen tegelijk op één locatie te concentreren.

Maar dat is niet het enige probleem. Voor In voor zorg!, een programma voor de langdurige zorg van het ministerie van VWS en Vilans, interviewde ik de afgelopen weken een aantal aanbieders die zich op de een of andere manier onderscheiden met een nieuw-ontwikkeld, vraaggestuurd zorgaanbod. In veel gevallen is dit afgestemd op cliënten die AWBZ-zorg nodig hebben, maar die ook gebruikmaken van aanbod binnen de Wmo en de Zorgverzekeringswet. In het kader van de Wmo krijgen zij te maken met gemeenten die fors moeten bezuinigingen, met alle gevolgen voor de exploitatie van die zorgaanbieders van dien. En bij het aanbieden van een totaalpakket worden zij gehinderd door de schotten tussen AWBZ, Wmo en Zvw.

Ik ben dan ook heel benieuwd naar de nieuwe minister en staatssecretaris van VWS. Ik ben benieuwd naar hun kennis van het veld, hun veranderdrift, hun bereidheid om lering te trekken uit de resultaten van het experiment regelarme instellingen, en naar de coalitie waarin zij moeten functioneren. Kortom: ik ben heel benieuwd op welke partij u als zorgprofessional gaat stemmen.